|
Evo već skoro mesec dana čekam da neko od moderatora reaguje na ovaj post na temi o SDK:
apostata ::
A o drugom - Ljotić je nesumnjivo fašista (fašizam kao generički pojam).
Njegova ideologija u potpunosti zadovoljava tzv. fašistički minimum - kao prvo ona stoji na krajnjoj desnici; kao drugo, radikalno je antikomunistički nastrojena od klasičnih desnih partija i kao treće, ona u isto vrijeme sadrži u sebi više lijevih elemenata, nego te stare desne partije i pokreti.
E ašto se tiče same ideologije - svoju navodno genijalnu ideologiju on je skrpio uzimajući šakom i kapom sa svih strana - u prvom redu od ruskih redaktora zapadnog konzervativizma, slavjanofila i "počvenika" na jednoj i Leontjeva, Tihomirova i Pobedonosceva i dr. na drugoj strani.
Kod Ljotića prosto "oći izbija" taj uticaj slovenskog konzervativizma vidljiv u oba nezina oblika, vrijednosnom (tradicionalne institucije socijalne integracije - Bog, otađbina, narod ... itd) i strukturalnom (društvene institucije - država, vladar i Crkva).
Međutim Ljotić ne mazija samo od slovenske redakcije, on grabi i sa "izvora", on koristi i perjanice evropske konzervativne misli, najviše de Mestra, ali i Berka, Bonala .., kao i novije, naročito lidere Action Francaise i među njima njemu najdražeg Šarla Morasa.
Tako da Ljotić sve u svemu jeste nova pojava u srpskoj političkoj misli, ali u evropskim okvirima on je ništa drugo do deja vu.
Stoga je i doprinos Ljotića evropskom konzervativizmu praktično ništavan, jedino čime su ga on i njegov mentor sv. Nikolaj “obogatili” je institucija "domaćina" i Svetosavlje.
Ovo posljednje je i najveća zaostavština Ljotića, ali i velika medvjeđa usluga srpskoj političkoj misli. On i njegov mentor sa sintagmama (koje su da se razumijemo duboko nehrišćanske) kao npr. “svetosavski nacionalizam” izvršili su teologizaciju nacije i njezinu inauguraciju u religiozni fenomen, što automatski za sobom povlaći i umatanje nacionalnih ciljeva i njihove realizacije u nekakav eshatološki celofan, kao i to da se pojedini modaliteti nacionalnog identiteta i predstave nacionalne svijesti sada počinju jednostavno shvatati kao dogme.
I to nije bila samo medvjeđa usluga srpskoj političkoj misli nego i samom Pravoslavlju .., no to je druga priča, sada je riječ o Ljotiću.
A on je u suštini zakašnjela ličnost. on je čovjek 19. v.
Fašizam je u suštini klasična konzervativna ideja, koja je mutirala pod uticajem izmišljotina kao što su "duša ili duh nacije", rasa i zoološko shvatanje odnosa među ljudima i narodima.
Na iskaženje te ideje uticali su procesi sekularizacije, krize porodice, atomizacije društva, klasne borbe, opšte emancipacije, jačanja lijevih ideja, rata, ekonomske nestabilnosti itd, itd.
Konzervativizam je dao mnoge odgovore na sve gore pobrojane pojave, a fašizam predstavlja njegovu extremnu reakciju.
Ljotić je na liniji te extremne reakcije.
On sam je negdje otprilike na nivou ili stadiju Morasa i Francuske akcije na početku 20 v. mada u njegovom pokretu ima dosta onih koji su odmakli mnogo dalje.
On sam najrađe dalje ne bi išao, međutim inercija političkih događanja neminovno ga gura ka novoj evolucionoj fazi.
Njegovi pokušaji da sebe i svoj pokret distancira od glavnih fašističkih tokova su infantilni jer akcenat udara na akcidente, namjerno zanemarujući zajedničku suštinu.
Ljotić je i tragičar, on tu ima zajedničkog sa Morasom, koji ne voli Njemce, ali ipak kolaborira. Moras se ponaša kao otac razbludnog sina jedinca .., razbludnog i pokvarenog, ali ipak sina.
I on i Ljotić su jednostavno osuđeni na kolaboraciju, jer pružati otpor značilo bi u velikoj mjeri boriti se i protiv sebe.
Za mene lično i on i njegovi (i oni nekdašnji i ovaj sadašnji nakot) su genetski škart srpskog naroda.
Koliko ja znam na ovom forumu politika nije poželjna, a dotični drži političku nastavu!
Ovaj post nema nikakve veze sa vojnim temama, ali predstavlja propagiranje ideologije i kao takvom mu nije mesto na ovom forumu.
Molim moderatore da izvrše političku dekontaminaciju foruma.
|
