Package Q je bio dnevni napad na Bagdad sa 72 F-16, podrska su bili 8 F-15 kao zastita, 8 F-4G Wild Weasel i 2 F-111 za elektronsko ometanje. Izgubljena su 2 F-16.
Priprema vazduhoplovne komponente na jednom nosaču aviona RM SAD u Persijskom zalivu. Decembar 1990. godine
Irak je rat s Iranom završio sa oko 700 borbenih aviona. Nedugo po završetku krvavog i dugog Iračko-iranskog rata, Sadam Husein će svoju zemlju da uvede u još krvaviji rat, naročito što se tiče dalekosežnih posledica po Irak.
Dana 2. avgusta 1990. godine, iračka ratna mašinerija okupirala je Kuvajt. Za vreme izvođenja borbenih dejstava s ciljem okupacije Kuvajta, Iračani su izgubili 39 letelica.
Na aerodromima u Kuvajtu uspeli su da zarobe samo 8 lovaca tipa Mirage F-1BK/CK RV Kuvajta. Iračka okupacija suverene države Kuvajt naišla je na žestoku osudu UN-a. Naročito je kritikovan teror koji su vršile okupacione snage nad stanovništvom Kuvajta. Istovremeno, SAD i njeni saveznici su se pripremali za vojno rešenje nastale situacije. Uoči vojne konfrontacije s međunarodnom zajednicom, Irak je imao šesto po veličini vazduhoplovstvo u svetu, koje je u tom trenutku imalo na raspolaganju preko 650 borbenih aviona i 500 helikoptera, od kojih je najmanje 120 bilo u stanju da izvede borbena dejstva. S ovakvim kapacitetima, iračko RV se suprotstavilo broju od 2614 savezničkih letelica.
Priprema aviona A-7E mornaričke avijacije SAD za napad na Irak u operaciji Pustinjska oluja (Desert Storm)
Rat za oslobođenje Kuvajta počeo je 17. januara 1991. godine. SAD su napad na Irak počele sa stelt avionima tipa F-117A Night Hawk, koji su napravili rupu u sistemu PVO i VOJIN Iraka. Pre svega su bili paralisani telekomunikacioni sistemi OS Iraka.
Za vreme operacije Pustinjska oluja (Desert Storm), koja je trajala 43 dana, saveznički vazduhoplovi izveli su 109876 avio-poletanja. Superiorna saveznička avijacija za veoma kratko vreme neutralisala je i dovela na sam rub uništenja iračko RV. Iračani su u direktnom sukobu sa saveznicima izgubili 193 letelice (36 je oboreno u vazdušnim duelima, 141 je uništena na zemlji i 16 je zaplenjeno prilikom povlačenja iz Kuvajta). Irak je iz nepoznatih razloga u Iranu „sakrio” 137 svojih aviona (12 MiG-23, 7 MiG-25, 4 MiG-29, 24 Mirage F-1, 4 SU-20, 40 SU-22, 7 SU-25, 24 SU-24 i 15 IL-76, uključujući tu i dva svoja AWACS-a IL-76MD Adnan).
Kuvajtski A-4KU Skyhawk pruža podršku oklopnim jedinicama MNS koje su krenule u oslobađanje Kuvajta. Ispred nadiranja iračkih snaga, iz Kuvajta u Saudijsku Arabiju je prebeglo 18 aviona A-4KU, koji su uzeli učešće u završnim operacijama za oslobođenje Kuvajta
Jedina vazdušna pobeda Iračana dogodila se 17. januara 1991. godine, kada je pilot RV Iraka u lovcu-presretaču MiG-25P raketom R-40T oborio jedan američki F/A-18C Hornet. Pilot je potom u lovcu MiG-25P prebegao u Iran. Vazdušna kampanja je imala značajan efekat na taktiku iračkih snaga. Iračani nisu mogli da izvrše ponovnu mobilizaciju ljudstva, a i nisu mogli da obnove izgubljena sredstva.
Piloti na F-15C nisu dopustili da se Iračani u avionima Mirage F-1EQ približe floti. U vazdušnim borbama oborili su sedam aviona Mirage F-1.
Francuski piloti u lovcima tipa Mirage-2000C iz sastava 5. puka obezbeđivali su vazdušni prostor Saudijske Arabije od upada iračkih aviona i pratili su svoje jurišnike na putu za Kuvajt. U operaciji Desert Storm učestvovalo je 88 aviona AV-8B iz sastava VMA-331 USMC. Oni su izveli 3380 borbenih avio-poletanja. Uobičajeni teret koji su izbacivali na Iračane bile su klasične avio-bombe Mk-82, Mk-83, laserski voĎene rakete AGM-65E Maverick i laserski vođene bombe GBU-12 i Paveway-II. Iračani su raketama lansiranim s ramena oborili sedam AV-8B. Avioni A-10A su izveli preko 8500 borbenih avio-poletanja, na iračke položaje bacili su 23927 bombi i raketa. Iračka PVO je oborila šest aviona. U dva incidenta A-10 greškom su pogodili dva britanska i američki oklopni transporter.
U vazdušnim borbama američki F-16C su oborili po jedan irački MiG-23 i MiG-25. Od dejstava iračke PVO izgubljeno je pet F-16C.
Jedan saudijski F-15C je 24. januara 1991. godine raketama AIM-9L oborio dva iračka lovca Mirage F-1. Vazduhoplovne koalicione snage su izgubile 86 aviona i to 38 je oboreno (samo jedan je oboren dejstvom lovačkog aviona, svi ostali su oboreni od strane PVO) i 48 je teško oštećeno zbog čega je procenjeno da njihova opravka nije rentabilna.
Rat je završen 28. februara 1991. godine oslobođenjem Kuvajta.
Irački MiG-23 uništen na zemlji od strane savezničke avijacije
Uništeni irački MiG-29B
Američki F/A-18C u letu iznad zapaljenih kuvajtskih naftnih polja. Polja su zapalili Iračani prilikom povlačenja iz Kuvajta
Toni toliko od mene za sad.
Dopuna: 02 Apr 2016 0:57
Tokom izvođenja operacije Desert Storm, mornarica je raspolagala sa svega dva skvadrona koja su bila naoružana avionima A-7E. Bili su to skvadroni VA-46 i VA-72 s nosača aviona CVA-67 John F. Kennedy. Pred zoru 17. januara 1991. godine, 16 aviona A-7E iz sastava ova dva skvadrona napali su protivradarskim raketama AGM-88 HARM radarske položaje iračke vojske u okolini Bagdada. Sledećeg dana avioni A-7E upotrebili su rakete AGM-62 Waleye II, a dan posle lansirali su i rakete AGM-84E SLAM. U sledeće dve sedmice avioni A-7E napadali su aerodrome, železničku komunikaciju i skladišta municije u Iraku i Kuvajtu. Na kraju Zalivskog rata, avioni ova dva skvadrona izveli su 817 borbenih letova, pri čemu nije bilo gubitaka tokom borbenih zadataka. Međutim, jedan A-7E je oštećen prilikom katapultiranja bez mogućnosti da se popravi. Avioni A-7E imali su veoma visok stepen iskorišćenosti tokom sukoba, uz samo jedan otkaz. Efikasnost upotrebe aviona A-7E iznosila je 99,7 odsto.
Ovo sam skoro postavljao na temi o F-18. Prica kako su leteli SEAD misije u pustinjskoj oluji
Gulf War 25th Anniversary Special: the SEAD missions flown by USMC F/A-18 Hornets to protect strike packages over Iraq
Citat:During Operation Desert Storm, the SEAD (Suppression of Enemy Air Defenses) missions were performed by USAF, U.S. Navy and USMC aircraft. However, those flown by Naval Aviators and by Marine Corps pilots were not the same as the Air Force’s Wild Weasels. In fact, as told by Marine Corps Maj. Steve Pomeroy of Marine Fighter Attack Squadron (VMFA) 333 to Steve Davies for his book US Multi-Role Fighter Jets, USAF’s aircraft “went out to hunt SAMs (Surface to Air Missiles). It didn’t matter if they were accompanying a strike or they were preparing for one to come later. They considered a mission successful when they removed the radar.”
On the contrary, USMC F/A-18s went out to escort a strike package and destroy air defense sites using AGM-88 HARMs (High-speed Anti Radiation Missiles) to make sure that the enemy radar was turned off or destroyed by the time the attackers hit their intended targets.
This kind of missions were known as “SEAD roll-back” and thanks to these sorties the enemy air-defense systems in Kuwait or southern Iraq were either destroyed or moved back to safety, allowing coalition aircraft to freely operate in the area of operations going after significant military targets like artillery positions, infantry concentrations and armor.
Pomeroy remembers his first SEAD roll-back sortie during Desert Storm: “Our squadron’s first mission actually took off before the first bombs hit Baghdad. That was a high-speed defense-suppression run, using HARMs in support of a strike package going into Iraq. My own first mission was the same thing, in support of a Navy carrier strike at Basra. I don’t know the specific targets the Navy was going after, though being Basra the chances were that they were after petro-chemical complexes, airfields, air-defense sites or possibly bridges. We stood off from the target area before the strike package arrived, trying to locate and neutralize all of the radar-guided SAMs that we knew were there. I guess we were successful. Nobody was shot down.”
A strike package was generally made by more than 12 aircraft and involved HARM shooters, bombers, electronic warfare aircraft along with the tankers for air refueling support. If the Hornet drivers were able to destroy the SAM sites before the arrival of the strike package, the attack planes could not only hit their targets with greater accuracy but also have more chances to return home safely.
Obviously, this kind of job exposed the F/A-18 pilots to the fire of Anti-Aircraft-Artillery (AAA) and to SAM launches.
At night, both AAA and SAMs could be clearly seen, while if a SAM was launched in the daylight, the only way to see it was paying attention to the trail left by its ignition: in particular, the shoulder-launched missiles were fairly easy to spot because of their intense ignition signature. If the pilot was able to see the smoke of the missile leaving the ramp he could take an evasive action: SAMs could be deceived by a combination of onboard expendable such as chaff or flares, electronic jamming and hard maneuvering. If a missile maintained the same relative position to the locked on aircraft the pilot usually maneuvered on it, performing a sharp turn that could brake the lock.
SAMs could not always be defeated, but any F/A-18s that were hit were not so seriously damaged that they couldn’t get back. In fact as Maj. Pomeroy explains the aircraft performed exceptionally well in this role also because of the strength of its airframe: “the Hornet could, and did, take some pretty serious hits and still get 200 miles or more back to base.”
Inace su imali 8 ostecenih od PVO, 7 od IC vodjenih raketa Strela/Igla i 1 od AAA
86 aviona koliko mi je poznato.To je barem poslednji podatak do kojeg sam ja došao pre nekoliko godina i nisam se od tada bavio time.
-Prema izjavama učesnika a sada već i u pojedinim emisijama . . . prvu brešu u iračkom sistemu VOJIN su napravili helikopteri Apač.
Lepo vam pise za gubitke u prvoj poruci, citajte ljudi.
victoria ::
-Prema izjavama učesnika a sada već i u pojedinim emisijama . . . prvu brešu u iračkom sistemu VOJIN su napravili helikopteri Apač.
Jeste. General Svarckof bas i nije bio neki fan tadasnjih specijalnih jedinica pa je neka prica da su to unistavanje radara organizovali bas oni malo kao reklamu za AH-64 i sebe( Delta Force) i kasnije onim misijama gde su jurili SCUD-ove, bukvalno su izmislili sebi posao da ne budu izostavljeni.
Desert Storm's Opening Shots Came From This Daring Helicopter Raid 25 Years Ago Today
Kako su Iracani prosli znamo pa to valjda nije tako zanimljivo, pa malo poredjenje onog GAO izvestaja o koalicionim gubicima sa onim sto se prica u dokumentarcima koje sam postavio u prvoj poruci. A i neki slucajevi vazdusnih pobeda koalicije. Generalno treba pogledati ne samo zbog snimaka.
U onom prvom dokumentarcu sto sam postavio, Desert Storm (War In The Air) kaze na 21:40 da je “nekoliko Horneta” oboreno u prvim nedeljama a prva zrtva je bio pilot Horneta.
U GAO izvestaju stoji, 2 izgubljena, jedan je od strane MIG-25, drugi je nepoznato.
Na 25:30 kazu prvo duplo obaranje je bilo ostvareno od strane Saudijskog F-15. Oni su takodje leteli i bombarderske misije sa svojim Tornado GR1.
U delu o Britancima kaze na 31:25 da su Britanci na pocetku gubili 1 avion dnevno, 6 za redom od cega 1 usled kvara. Spominjali smo vec da su oni leteli misije unistavanja aerodroma tako da su leteli nisko i kazu da je bila enormna kolicina AAA oko aerodroma. Nakon toga kazu menjaju taktiku.
U onom GAO izvestaju iz prve poruke se navodi 9 izgubljenih Tornado GR1, ukljucujuci Britanske, Italijanske, Saudijske tako da se poklapa.
Na kraju na 1:09:10 kaze 45 aviona koalicije se nije vratilo, od cega 36 oboreno a ostalo incidenti. U GAO izvestaju stoji 38 izgubljeno.
U onom drugom videu, Desert Storm Air war effort, na 29:55 krece autentican snimak obaranja 3 MIG-23 od strane 4 F-15 i kasnije obaranje MIG-25 od strane F-15.
Od 44:40 govori o dva slucaja gde je F-18 obarao migove dok su bili na putu do ciljeva, sa sve bombama na sebi. Moguce da su to ona dva obaranja od strane F-18 koji stoje u izvestaju.
Od 41:30 ide prica o pogodjenom B-52 ( bila su tri u formaciji) i snimak kako slece i posada ga napusta. Kazu rakete od PVO, 4-5 komada, izbegli su ih a bar jedna je izgleda detonirala blizu jer se vide na snimku rupe na krilu i kaze da su prebrojali 65 rupa.
U trecem videu ( Gulf War Air Campaign - Operation Desert Storm ) govore generali o operaciji, i kako su ih sahranili, treba pogledati. Na 26:09 general Gloson kaze za prvih 10 dana smo izgubili 20-22 aviona. Pred kraj idu neke cinjenice i prvi kadar, pazite sad, pise 51 izgubljen avion koalicije od cega su 36 americkih.
U GAO izvestaju je 38 izgubljenih, ali ukupno svih i 48 ostecenih i pise lepo za sve avione broj oborenih/ostecenih ali su isto tako lepo nagurali mnoge druge( pise u legendi koje) pod “ostale” konkretno 13 izgubljenih i 8 ostecenih, pa sad vi mozgajte koji su tu tipovi popisani i koji su njihovi i da li tu ima Saudijaca, Kuvajcana, Jordanaca, Turaka, Francuza… I onda ispada da su za samo 25 napisali koji su to navodno a 13 su “ostali” Takodje ostecen je siri pojam i nema podataka o otpisanim. I da li su pod tih 48 ostecenih progurali neke zapravo oborene svoje/koalicione.
Nesto sumnjam da bi u onom trecem dokumentarcu gde govore generali neko tek tako tresnuo brojku 51 izgubljen od cega 36 americkih ?
I zanimljivo je da nema helikoptera ? Krstarece su popisane pod TLAM ispod liste aviona.
Sto se tice navodnih irackih vazdusnih pobeda u GAO izvestaju stoji kod izgubljenih Tornado GR 1 razlog za 2 je “ostalo” pa je moguce da je tacan taj navod o jednom oborenom od strane MIg-29 sa R-60 navodno.
Drugo kod liste ostecenih B-52 dva se vode kao osteceni od protivavionske artiljerije sto bas i nije verovatno, tako da je moguce da stoji i taj navodni pogodak jednog od strane MIG-29 sa R-27.
Toni ::
Od 41:30 ide prica o pogodjenom B-52 ( bila su tri u formaciji) i snimak kako slece i posada ga napusta. Kazu rakete od PVO, 4-5 komada, izbegli su ih a bar jedna je izgleda detonirala blizu jer se vide na snimku rupe na krilu i kaze da su prebrojali 65 rupa.
Jedino ako je SEAD grupa unistila stanicu za vodjenje i nisanski radar u trenutku dok je raketa bila u pocetnom delu putanje, inace bilo kakvo izbegavanje PVO raketa sa B-52 je @#@$$%#
Ne znam da li posada moze toliko da zakaze da ne uspe da vodi raketu na cilj koji je ogroman i trom kao sto je B-52.
Inace, sve pohvale za temu, nisam do sad uopste obracao paznju na ovaj rat
Ja prepisah izbegao kako oni rekose u videu... ali sami Amerikanci su pricali da su Iracani tukli bez razmisljanja i stednje i da su cesto lansirali "rafalno" rakete bez vodjenja tako da je moguce da su par bile samo lansirane a da je ta jedna stvarno imala clij u zahvatu.
Imas o tome u onom tekstu o Package Q i u ovim dokumentarcima.
