online
- Mixelotti
- Administrator
- Zidam zgrade i fasade ......... I armiram, betoniram. Utovaram, istovaram i nikad se ne odmaram.
- Pridružio: 14 Dec 2005
- Poruke: 25207
- Gde živiš: Na istoj adresi ali promenih četiri države
|
Vazduhoplovni mitraljezi na početku WWI koje je koristila srpska avijacija
odozgo na dole : Švarcloze MG 07/12 | Hočkis M 1909 | Levis Mk I | Vikers Mk I
Švarcloze (Schwarzlose MG 07/12)
konstruisao je Nemac Andreas Vilhelm Švarcloze (Andreas Wilhelm Schwarzlose) 1902. godine. Pošto ga je usvojila vojska Austro-Ugarske, ušao je u serijsku proizvodnju 1905. godine u fabrici "Štajer" (Steyr).
Osnovni model bio je MG 07 koji je upotrebljavan u velikom broju kako u vojsci, tako i u mornarici Austro-Ugarske, a poboljšani model MG 07/12 pojavio se 1912. godine. Srpska vojska zarobila je 86 ovakvih mitraljeza.
U leto 1915. godine, majstor Vojno-tehničkog zavoda u Kragujevcu, Gojko Lazić ugradio je jedan švarcloze na avion blerio XI-2, poznat pod imenom "OLUJ". Mitraljez je dobio poseban doboš i redenik i bio je zglobno vezan za vrh piramide od metalnih cevi, ispred drugog sedišta.
Kalibar mitraljeza 8 mm, masa 22,4 kg, masa metka 29,4 gr, masa zrna 15,8 gr, brzina gađanja 400 metaka/min, početna brzina zrna 600 m/s.
Prvi naoružani avion srpskog vazduhoplovstva. Pilot Tomić i izviđač Mihajlović neposredno pred poletanje na aerodromu kod Požarevca u leto 1915. godine
Hočkis (Hotchkiss M1909)
Zamišljen i razvijan kao pešadijski prenosni mitraljez, ali je zbog velike mase ubrzo bilo odlučeno da uđe u naoružanje u utvrđenjima. Prestavljao je slabije rešenje od mitraljeza "hočkis" M1914, ali je zbog znatno manje mase od 12,25 kg, ipak usvojen kao standardno vazduhoplovno oružje početkom 1915. godine. Pretstavljao je samo prelazano rešenje, dok nisu stigli znatno bolji mitraljezi tipa "levis".
Kalibar mitraljeza 8 mm, masa 12,25 kg, masa metka 27,8 gr, masa zrna 12,8 gr, brzina gađanja 600 metaka/min, početna brzina zrna 690 m/s. Za razliku od mitraljeza MG 07/12, koji je imao oživalno zrno M 93, "hočkis" je imao takozvano šiljato zrno "D", mnogo boljih balističkih karakteristika.
Avion farman 11, na postolju iza pilota montiran je mitraljez "hočkis" M1909 kojim je u toku leta gađao strelac iz stojećeg stava
Levis (Lewis)
Prvi put je isproban na avionu maja 1913. godine, kada je u eksperimentalne svrhe ugrađen na jedan belgijski hf 20. Britansko Ministarstvo rata avgusta 1914. godine naručilo je veći broj mitraljeza "levis" za potrebe svog vojnog vazduhoplovstva, ali se tek početkom 1916. godine, veći broj ovih mitraljeza pojavio u naoružanju. U međuvremenu, mitraljez "levis" model 1915 uveden je u naoružanje britanske armije kao standardni laki mitraljez, pod oznakom Lewis Mk I. Jedina razlika bila je u tome, što su armijski mitraljezi imali kundak, a avionski su bili bez njega.
Prva prava vazduhoplovna verzija mitraljeza "levis" bila je varijanta Mk II, koja se pojavila 1916. godine. Jula iste godine usvojen je i novi magacin u vidu doboša sa 97 metaka (stariji je imao kapacitet od 47 metaka). Od jeseni 1916. godine mitraljez "levis" postao je standardno oružje izviđača na višesednim avionima u svim savezničkim vazduhoplovstvima. Pošto nije bio pogodan za sinhronizaciju, na lovačkim jednosedima zamenjen je mitraljezima "Vikers".
Od aviona na kojima su leteli srpski piloti, mitraljezima "levis" bili su opremljeni stariji lovci tipa njepor, izviđači i bombarderi AR 1, AR 2 i brege XIV.
Kalibar mitraljeza 7,7 mm (0,303 inča), masa 7,7 kg, brzina gađanja 550 metaka/min, početna brzina zrna 744 m/s.
mitraljez Lewis Mk I postavljen na gornje krilo aviona njepor XXIII. Ispred pilotske kabine nalazi se mitraljez Vickers Mk I, jedini saveznički mitraljez koji je mogao da gađa kroz polje elise
Vikers (Vickers Mk I)
Uveden je u naoružanje Britanske armije 1912. godine. Zamenio je starije modele mitraljeza "maksim" (Maxim), a i sam pretstavlja verziju istog sistema. Prvi put je ispitan na avionu 1913. godine. U prvo vreme zanemarivan je na račun mnogo lakšeg mitraljeza "levis". Pojavom nemačkih aviona foker E sa sinhronizovanim mitraljezima, izbio je u prvi plan, jer je bio jedini saveznički mitraljez pogodan za povezivanje sa uređajem za sinhronizaciju paljbe. Ubrzo se pojavila usavršena verzija vikers Mk I, specijalno konstruisana za dejstvo sa sinhronizatorom.
Srpski avioni naoružani ovim mitraljezom bili su neke verzije lovaca njepor, zatim AR 1, brege XIV i spad VII.
Kalibar mitraljeza 7,7 mm (0,303 inča), masa 12,9 kg, početna brzina zrna 744 m/s a brzina gađanja bila je oko 550 metaka/min.
|
