offline
- kljift
- Legendarni građanin
- Pridružio: 11 Okt 2009
- Poruke: 7070
|
20.decembra 1971 popisan je SRN - DDR (prvi njemačko - njemački) ugovor o poboljšavanju uslova putovanja, naročito iz i ka Zapadnom Berlinu na najjeftiniji, najlakši i najbrži način (bez maltretiranja DDR graničara). Takođe u DDR bio je omogućen i ostanak putnika u trajanju od mjesec dana tokom jedne godine bez navođenja razloga što je naročito bilo bitno iz humanitarnih i porodičnih razloga.
Guten Tag, Zollkontrolle der DDR! 1/2
http://www.youtube.com/watch?v=5FaevotLAnI
http://www.youtube.com/watch?v=2_PDIg6Ux5w
Dopuna: 22 Mar 2014 14:20
Zivilverteidigung der DDR
Civilna odbrana (CO) DDR predstavljala je organizaciju za zaštitu stanovništva, privrede, vitalnih objekata i kulturnih vrijednosti od posledica nepogoda i nesreća. U slučaju rata, obaveza organizacije bila je zaštita stanovništva od vojnih borbenih operacija.
Počeci civilne odbrane u Nemačkoj vežu se za period posle Prvog svjetskog rata kada je zaključeno da se demokratska pravna država mora braniti i u mirnodopskim uslovima sa ne – vojnim sektorom odbrane. Sistem je izgrađivan na iskustvima upravljanja vanrednim situacijama. Pored toga, svježa su bila uskustva i iz Drugog svjetskog rata u slučaju vazdušnih napada, gašenja požara, pružanja medicinskih usluga i slično.
U kombinaciji sa drugim mjerama zaštite, tokom pedesetih godina u DDR krenulo se sa stvaranjem institucija i struktura za upravljanje i borbu sa prirodnim katastrofama. Formirani su vatrogasci sa specijalnim vodovima i vojnim sastavima koji su posle 1956 godine uklonjeni iz formacija vatrogasne brigade.
Plan aktivne zaštite od požara razvijen je od strane MuPa. Na nivou Savjeta okruga formirane su radne grupe, a visoki zvaničnici obučavani su po nastavnim planovima o Protivvazdušnoj odbrani SSSR.
11. februara 1958 Narodna skupština DDR donijela je Zakon o zaštiti od napada iz vazduha što je predstavljalo osnovu kasnije civilne odbrane. U narednom periodu u svim mjesnim zajednicama, opštinama, srezovima, ministarstvima, privrednim preduzećima formirani su štabovi i grupe za organizaciju sistema uzbunjivanja u slučaju vazdušnih napada, organizaciju sistema skloništa od vazdušnih napada, obezbjeđenju rezervi za snadbjevanje stanovništva i stvaranje zaštićenih područja.
Zakon o Civilnoj zaštiti donijet je 16.septembra 1970. Zakonom su obuhvaćeni svi zahtjevi vezani za zaštitu stanovništva i bezbjednosti vitalnih područja u slučaju ratnog stanja.
Dužnosti Civilne zaštite obuhvatili su: spasavanje, oporavak, popravku, detoksikaciju, medicinsku i protivpožarnu zaštitu, komunalne, obrazovne i MTS formacije, kao i posebne prostorije za sanitarne tretmane. Grupacije su podijeljne u grupe i vodove.
O mjerama Civilne zaštite formalno je odlučivao Savjet ministara DDR koje su uglavnom sastavljane i podnošene od strane Nacionalnog savjeta odbrane. Sjedište Civilne zaštite nalazilo se u Berlinu.
Šef Civilne odbrane raspolagao je sa Štabovima u svim mjesnim zajednicama, opštinama i srezovima. Rukovodeća struktura je bila veoma složena uz konfuziju i česta preklapanja.
Radi ispunjavanja svih zadataka Civilne odbrane, mogla je biti uvedena i službena obaveza. Za potrebe obavljanja dužnosti u Civilnoj odbrani angažovani su vojnici, podoficiri i oficiri, označeni sa sufiksom ZV – Zivilverteidigung, poslovođe i zaposleni u državnim ustanovama i ekonomskim preduzećima te građani na dobrovoljnoj osnovi. Vojna lica angažovana u Civilnoj odbrani na rukavu bluze imala su traku sa ušivenim riječima “civilna odbrana”.
Obuka pripadnika Civilne odbrane vršena je u područnim školama - „Bezirksschulen ZV“. Pored toga u Beskovu je postojao Institut der Zivilverteidigung der DDR kao najviša nastavna institucija Civilne odbrane u DDR. Institut je 1979 godine dobio status univerziteta.
Osim toga, na univerzitetima i tehničkim školama DDR vršeno je osposobljavanje za znanja i stručnosti neophodnih za obavljanje poslova u okviru Civilne odbrane. Civilna odbrana je bila i dijelom lekcija vojne istorije.
Dopuna: 25 Mar 2014 15:20
Freie Deutsche Jugend
Slobodna njemačka omladina - FDJ (Freie Deutsche Jugend), predstavljala je zvanični omladinski socijalistički pokret Istočne Njemačke i Ujedninjene socijalističke Partije.
Organizacija je bila namijenjena mladim ljudima, dječacima i djevojčicama, starosti između 14 i 25 godina i obuhvatala je 75 procenata mlađe populacije bivšeg DDR što je u periodu 1981 – 82 značilo 2,3 miliona ljudi. Posle članstva u Talmanovim Pionirima, koje je obuhvatalo školsku populaciju uzrasta od 6 – 14 godina, istočnonjemačka omladina obično bi pristupala u redove FDJ.
FDJ je težio da postane "pouzdani asistent i borbena rezerva Radničke Partije", odnosno Socijalističke partije DDR i bio je član Nacionalnog Fronta sa predstavnicima u Narodnom Savjetu. Politički i ideološki cilj FDJ bilo je ostvarivanje uticaja na svaki aspekt života mladih ljudi u DDR, distribucija marksizma – lenjinizma i promocija komunističkog ponašanja. Članstvo u FDJ nominalno je bilo na dobrovoljnoj osnovi. No oni koji nisu učestvovali u dešavanjima organizovanim od strane FDJ kasnije su se susretali sa poteškoćama prilikom upisa na željeni univerzitet i ostvarivanju željene karijere. Većina mladih koja je odbila da pristupi organizaciji uradila je to iz vjerskih razloga.
Dok je pokret imao namjeru promovisanja marksističko – lenjinističke ideologije među istočnonjemačkom omladinom, koncentracija na ideologiju nije ometala ni ostale aktivnosti. FDJ je organizovao na hiljade ferija za mlade ljude kroz Jugendtourist agenciju, uz vođenje diskoteka i organizovanje rok koncerata na otvorenom. Festival političkih pjesama bio je zvanično sponzorisani event održavan u period od 1970 do 1990.
FDJ je formiran januara 1936 kroz ujedinjenje Komunističke omladinske lige Njemačke, Socijalističke omladinske lige i Socijalističke radničke omladine kao podzemni anti – fašistički pokret suprotan Hitleru i nacistima.
No Gestapo i Treći Rajh efikasno su suzbile pro – komunističke grupe pa je organizacija selila svoj Štab u Pariz, Prag i na kraju London. U Velikoj Britaniji, FDJ je uspio da stvori stabilnu mrežu grupa koja je funkcionisala do 1946.
Zapadna Njemačka sa sumnjom je gledala na FDJ zbog pro – komunističke orjentacije i njenih veza sa Istočnom Njemačkom. Vlada Konrada Adenauera, 1951, zabranila je FDJ zajedno sa Komunističkom Partijom Njemačke.
Glasnik FDJ - Junge Welt u jednom period bio je najzastupljenijom paprinom štampom u DDR. Nastavio je da izlazi u manjem obimu do 2011 bez uticaja FDJ.
Članstvo FDJ uzelo je učešća u gala svečanosti povodom proslave 40 godina Istočne Njemačke, 7 oktobra 1989. Tokom vrhunca parade, mnogi su počeli da skandiraju, "Gorbi spasi nas!" što je dopiralo do ušiju komunističke vrhuške. Ovo je bio grub šok za establišment Partije, pošto je FDJ smatran partijskom budućnošću.
U period od 1989 – 90 organizacija je izgubila mnogo od svog članstva. Iako je do 2011 dijelila neke objekte sa ljevičarima u Berlinu nikada se više nije povezala sa bilo kojom uticajnijom političkom grupom.
U Zapadnoj Njemačkoj FDJ radi zajedno sa Radničkom ligom za obnovu Komunističke partije Njemačke kao ilegalna organizacija, iako članstvo tvrdi da je steklo legalni status na osnovu ugovora o ujedinjenju dvije Njemačke.
2007, FDJ je vršio agitaciju radi regrutovanja novih članova. Njemački bezbjednjaci iz savezne Kancelarije za zaštitu Ustava drže aktivnosti pokreta pod prismotrom.
Gesellschaft fur Sport und Technik
Gesellschaft fur Sport und Technik (GST), Asocijacija za Sport i Tehniku, bila je jedna od istočnonjemačkih “masovnih organizacija”. Zvanično, formirana je za ispunjavanje slobodnog vremena mladih ljudi zainteresovanih za sport i tehnologiju, uz obezbjeđenje neophodne tehničke opreme (na primjer motocikli, avioni, radio setovi), kultivaciju i podršku tehnološkim sportskim disciplinama, uz organizaciju događaja poput motociklističkih kroseva i takmičenja u streljaštvu. Asocijacija je doprinosila i u militarizaciji istočnonjemačkog društva, organizujući zajedno sa Armijom predvojničku obuku (VA, vormilitarische Ausbildung) u školama, univerzitetima i na radnim mjestima. Asocijacija je uspostavljena 7 avgusta 1952, a raspuštena 1990. Asocijacija je izdavala mjesečni časopis na 32 strane S+T (Sport und Technik).
Gesellschaft fur Sport und Technik (GST) originalno je uspostavljen i strukturisan da kroz grupne aktivnosti ispuni slobodno vrijeme ljudi svih godina, zainteresovanih za sport i tehnologiju.
Od starijih, iskusnijih članova očekivalo se da prihvate početnike u svojim grupama i da im pruže podršku. Većinu zahtjevane opreme (motocikli, čamci, automobili, kamioni, avioni, radio setovi, puške, radionice u nekim slučajevima i životinje) obezbjeđivali su i održavali sami članovi te stalno zaposleni. No misija organizacije uskoro je promijenjena; vojni sportovi postali su predominantni, i organizacija je evoluirala u školu za buduće vojnike. Asocijacija je djelovala kroz baze za obuku, strelišta i vojne trening kampove, uz održavanje takmičenja.
Gotovo svi mladi ljudi, čak i oni koji nisu bili članovi GST dolazili su u kontakt sa organizacijom zbog predvojničke obuke koja je bila obavezna po zakona. Bez obavljene predvojničke obuke pristup univerzitetu i daljem profesionalnom usavršavanju uglavnom bi bio uskraćen.
Akcenat na vojna pitanja zavisio je i od trenera. Kao dodatak predvojničkoj obuci organizovani su i vojni kampovi za učenike 9. razreda. Kvalifikacioni marševi (Marsch der Bewahrung) održavani su 5 dana tokom svake godine.
Asocijacija je osim mladih obuhvatala i odrasle osobe oba pola sa ciljem unapređenja njihovog fizičkog stanja, obogaćivanja tehničkim znanjima, uopšte sve ono neophodno za vojna i internacionalna sportska takmičenja. Asocijacija je pružala jedinu legalnu mogućnost bavljenja određenim sportovima poput, glajdinga, letenja motorizovanim avionima i zmajevima, streljaštvu i ronjenju.
Članovi GST imali su mogućnost da kroz Asocijaciju pribave vozačke dozvole za kamione, automobile i motocikle.
Jedan procenat troškova Asocijacije pokrivan je iz nacionalnog odbrambenog budžeta; ostatak je finansiran od ostalih državnih ustanova, pošto je prihod od članarine bio beznačajan. Članovi su dobijali uniforme, činove, značke i medalje. Upravni odbor bio je sastavljen od stalno zaposlenih, predominantno bivših vojnih lica.
1979, GST je imao 530,000 članova u preko 9.000 lokalnih divizija, a do 1988 članstvo je naraslo na 600.000. Kao dodatak ovim divizijama, od kojih je svaka imala svoju oblast specijalizacije, GST je kao istočnonjemačka masovna organizacija organizovana po pravilima tkz. “demokratskog centralizma sa osnovnim organizacijama te opštinskom, sreskom i centralnom upravom. Osnovna organizacija djelovala je u fabrikama i radnim mjestima, osnovnim i srednjim školama, univerzitetima, administrativnim tijelima te proizvodnim kooperativama. Najviši organ Gesellschaft fur Sport und Technik po statutu je bio kongres koji se okupljao na svakih 5 godina radi izbora centralnog Upravnog odbora.
Sportske discipline razvrstane po zvaničnim grupama GST
• DDR Alijansa preciznih strijelaca
• DDR Asocijacija za letenje i padobranstvo
• DDR Asocijacija vojnih sportova
• Model Sport Asocijacija
• Motor – Sport Asocijacija
• Asocijacija radio amatera
• Asocijacija marinskih sportova
• Asocijacija sportskih ronilaca
• Asocijacija vojnih borbenih sportova
+
Konjički sport
Stražarski psi
Lov
Trke golubova
Inventar opreme 1986/87:
• 3 500 motornih vozila različitih tipova, uključujući 1 334 vježbovnih kamiona
• 17 384 lakih i teških motocikala
• 33 školska broda i motorna čamca
• 529 motornih čamaca i katera
• 167 aviona
• 472 glajdera
• 10 026 telekomunikacionih uređaja
• 48 000 malokalibarskih automatskih pušaka (uključujući 40 000 nekorištenih i uskladištenih modela KK-Mpi)
• 50 000 malokalibarskih pušaka
• 106 000 vazdušnih pištolja
• 1 154 oružarnica
• 8 741 automatizovano mjesto za strijelca
• 12 centralnih obučnih centara i škola
• 35 aerodroma
|
