|
Hidrokrilni raketni čamac Sparviero namijenjen je nanošenju vatrenih udara po grupacijama bojevih plovila i desantnih brodova na moru i bazama, obalskim objektima, obezbjeđenju sopstvenog priobalja te izviđanju. Dizajnirani su i proizvođeni po uzoru na američke hidrokrilce Tucumcari od strane Alinavi konzorcijuma koji je obuhvatao mornarički VTI Vlade Italije, američku kompaniju Boing i brodogradilište komercijalnih hidrokrilnih plovila iz Mesine. Izrađivani su u periodu od 1973 - 83 sa upotrebom u Italijanskoj Mornarici do 2002. Apdejtovana verzija licencno je izrađivana u Japanu od 1991 do 1995 i korištena od strane tamošnje Samoodbrambene Mornarice do 2010.
Za Italijansku Mornaricu izrađeno je 7 čamaca, a za Japansku 3.
Glavni pogon sastoji se od gasne turbine 15M560 snage 5000Ks i dizel motora 6V-53N snage 165Ks sa brzinama do 50 čvorova. Radijus pri brzinama od 45 čvorova (83 km/h) iznosi 740 km (400 nmi), a pri brzinama od 8 čvorova (15 km/h) - 1,940 km (1,050 nmi).
Dizajn koristi Boingov Jetfoil sistem sa jednim hidrokrilom naprijed i dva pozadi koji su izvađeni iz vode pri krstarećim brzinama. Pri velikim brzinama čamac goni Rolls-Royce Proteus gasna turbinama sa vodomlaznicama, a pri manjim brzinama pokreće ga dizel motor sa propelom.
Korito i nadgradnja izrađeni su u potpunosti od aluminijuma. Dizajniran za kraće relacije i izvođenje borbenih dejstava pri većim brzinama, čamac nema prostor za odmor posade.
Čamac je naoružan sa dva lansera protivbrodskih raketa Otomat i jednim brzometnim Oto Melara topom kalibra 76mm. Novije varijante čamaca imale su napredniju instalaciju za Otomat rakete u vidu Teseo kontrolnog sistema.
Upotreba će pokazati potrebnim remotorizaciju ovih čamaca snažnijim motorom i to u vidu Alison gasne turbine ali ovi planovi nikada nisu zaživjeli.
Borbeno sposoban, čamac je težio 60,6 tona, posadu je činilo 8 mornara i 2 oficira, a od osmatračko - procesne opreme koristio je SMA SPQ 701 navigation radar i AESN SPG-70 fire control radar.
Japanske samoodbrambene snage izabraće modifikovanu verziju Sparviero klase za zamjenu PT 11 torpednih čamaca. Licenca je potpisana 1991 za izradu 12 čamaca od strane Sumitoma u Uragi. Do 1993 izrađena su tri čamca da bi od 1995 japanska Vlada obustavila dalje finansiranje projekta čime je proizvodnja hidrokrilaca Sparviero napuštena.
Japanska oružana konfiguracija bila je drugačija od italijanske i uključivala je do četiri Type 90 pritivbrodske rakete umjesto Otomata i ne - stabilisani rotacioni top M61 Vulkan 20mm, umjesto većeg Oto Melara 76mm.
Za glavni pogon korištena je Đeneral Ilektrikova turbina snage 3,900 kW. Kod Japanaca je korišten u sastavu obalskih patrolnih snaga kao brzi presretač.
|
