^ Ima tu jos zanimljivih stvari, recimo:
"Da stvar bude i gora, 1946. pucali smo na dva američka aviona nad Slovenijom, a u jednom od njih, "daglasu C-47", koji je jedva sleteo kod Kranja, bilo je mrtvih i ranjenih NATO oficira. Tako da smo sa Zapadom već bili na "ratnoj nozi"."
Za ovo prvi put cujem. Da li neko ima vise informacija o ovim "incidentima"?
Pominjano je već ranije na nekoj tami, ali ne znam kojoj... možda i više njih... evo na brzinu sa neta:Citat:... Na zapadu, u Tršćanskom zaleđu i Istri, od maja 1945. trajala je napeta situacija između Jugoslavenske armije (JA) s jedne i armija Italije, Velike Britanije i Sjedinjenih Američkih Država sa druge strane. Partizani su se nakon osam hiljada poginulih u borbama za oslobađanje Trsta povukli iz grada pod pritiskom zapadnih saveznika u junu 1945. Tada je sporna teritorija podijeljena na dvije okupacione zone: Zona A je obuhvatala Pulu, Trst, Tržič i Goricu, kao i istočne dijelove Beneške Slovenije i Kanalske doline, dok je preostali dio Istre i slovenskoga teritorija, činio Zonu B pod Vojnom upravom Jugoslavenske armije. Ovom podjelom nisu bili zadovoljni ni Rim ni Beograd. Između saveznika i JA stalno su izbijali različiti incidenti. Najveći se dogodio u augustu 1946. Američki transportni avioni do tada su stalno preletali jugoslavenski teritorij u Sloveniji iz baza u Italiji i Austriji oglušavajući se o proteste iz Beograda. Frustriran, Tito je naredio da se avioni pozovu na spuštanje, a ako odbiju – da budu oboreni. Prvi napad jugoslavenski lovački avioni izvršili su 9. augusta 1946: nakon što je dobro izrešetan, američki "DC-3" prinudno se spustio na vojni aerodrom kod Ljubljane. Drugi napad uslijedio je deset dana kasnije, a ovaj put "dakota" je oborena nedaleko od Bleda. Vašington je tada snažno zaprijetio Beogradu. Na mirovnoj konferenciji u Parizu, i sovjetska delegacija – premda oduševljena obaranjem dva američka aviona – upozorila je Jugoslaviju da ni u kom slučaju ne obara treći. Tito je tako, na kraju, morao da izjavi da ubuduće neće biti obaranja aviona. Ipak, Amerikanci su prestali sa neprijavljenim preletanjem Jugoslavije... https://www.vreme.com/cms/view.php?id=924773
Adum Romeo je tokom Aprilskog rata imao čin majora i bio komandant 51. vazduhoplovne grupe, Šestog lovačkog puka, Jugoslovenskog kraljevskog ratnog vazduhoplovstva, koja je bila stacionirana na aerodromu Zemun i koja je bila sastavljena od 102. 161. i 162. lovačke eskadrile. Neposredno po izbijanju neprijateljstava pukovnik Dragutin Rubčić ga je zbog „odbijanja naređenja i kukavičluka“ smenio sa dužnosti komandanta 51. vazduhoplovne grupe. Nije učestvovao u vazdušnim borbama.
Nakon uspostavljanja Nezavisne Države Hrvatske stupio je u novoosnovano Zrakoplovstvo NDH. Nosio je čin bojnika. Leteo je na italijanskom tromotornom bombarderu Savoja Marketi SM.79 u sastavu bombarderske eskadrile. Tokom akcije bombardovanja štaba Druge brigade NOVJ u Novom selu, 30. avgusta 1942. godine njegov avion je oštećen vatrom sa zemlje zbog čega je bio prinuđen da se prizemlji u blizini Vukovskog. Zarobljen je zajedno sa još trojcom hrvatskih avijatičara. Početkom 1943. godine zamenjen je za zarobljene partizane. Na dan 25. septembra 1944. godine prebegao je avionom Fizler Fi-167 na stranu jugoslovenskih partizana. Do kraja Drugog svetskog rata obavljao je razne vazduhoplovne zadatke.
Pitanje šta je bilo sa mađarskim mig15, ima li podataka gde se nalazi ta letelica, da li je vraćena madjarima, ili negde sklonjena (možda u muzeju vazduhoplovstva)?
