Komandno - komunikacioni uređaji

33

Komandno - komunikacioni uređaji

offline
  • Pridružio: 12 Feb 2007
  • Poruke: 8631

...

Registruj se da bi učestvovao u diskusiji. Registrovanim korisnicima se NE prikazuju reklame unutar poruka.
offline
  • kljift 
  • Legendarni građanin
  • Pridružio: 11 Okt 2009
  • Poruke: 7158

IDF considers using BlackBerry

Senior officer: This is a completely secure network, impossible to hack into.

http://www.jpost.com/Israel/IDF-considers-using-BlackBerry















BlackBerry Still Dominates Pentagon Pockets

http://defensetech.org/2014/01/21/blackberry-still-dominates-pentagon-pockets/
















US military to pack more BlackBerry smartphones

http://phys.org/news/2012-05-military-blackberry-smartphones.html

offline
  • član biblioteke
  • Pridružio: 18 Jul 2007
  • Poruke: 28651
  • Gde živiš: iznad smoga Beograda

A ja se nasmejah kada onomad beše video o vezi artiljerijskog oruđa sa komandom preko mobilnog, samo što bejahu Rusi.

offline
  • Pridružio: 12 Feb 2007
  • Poruke: 8631

Pa sigurno imaju neku aplikaciju na tom blekberiju kao ono što je vrabac odradio u temi artiljerija za rezerviste.

offline
  • vrabac 
  • Legendarni građanin
  • Pridružio: 30 Dec 2010
  • Poruke: 4963

Koliko je meni poznato nijedan tač skrin ne radi ispod -20 bar za sada ni sa tzv. grejanjem.

Ovo je dobro za velike sile, ili za papuance između sebe, za papuance protiv veće sile nije, pelengatori mobilne telefonije su već postali česta oprema, to pod jedan, a pod dva, jaka sila sa jedno 6 do 10 dobrih pogodaka može teritoriju manje zemlje da potpuno liši mobilne zemaljske mreže, kako GSM tako UMDS ...

offline
  • član biblioteke
  • Pridružio: 18 Jul 2007
  • Poruke: 28651
  • Gde živiš: iznad smoga Beograda

Dobar touch screen radi dobro par godina i na niskim temperaturama, ali na -20 neće sigurno. Posle par godina kreće da baguje ako mu je hladno.

offline
  • jazbar 
  • Legendarni građanin
  • Pridružio: 28 Dec 2009
  • Poruke: 16103
  • Gde živiš: Lublana

OLED i AMOLED diode su otpornije na niske temperature od dioda tekučih kristala (LCD). Garantuju neometan rad do -40°C ali imaju krači vek trajanja od LCD i topi ih voda. Zato ih se neprodušno zaštiti staklom pa nema problema.

offline
  • kljift 
  • Legendarni građanin
  • Pridružio: 11 Okt 2009
  • Poruke: 7158

Veza u Prvom čečenskom ratu (1994 - 1996)

Pri pripremi i tokom vođenja borbenih dejstava u Čečenskoj republici razvijena su 33 komunikaciona čvorišta, 7 čvorišta mreže i 68 pravaca satelitske veze, što je obezbjedilo dovoljno pouzdan rad sistema veze na nivou Glavni štab – komanda objedinjenih grupa vojske – korpus – divizija – puk.

S najvećim naporima prišlo se organizaciji sistema veze na nivou puka i niže, gdje se tokom izvođenja borbenih dejstava pojavila potreba organizovanja veze na nivou bataljon - četa - jurišna grupa - sve do samostalnog borca.
Situaciju je komplikovao nedostatak jasno utvrđenih linija fronta i vođenje borbenih dejstava usamljenim otpornim punktovima.
No glavni razlog za neuspjeh bila je tehnička zaostalost, nemar komandnog kadra prilikom kompletiranja borbenih grupa i niski nivo obučenosti sastava.

Kompletiranost sredstvima veze jedinica armijske grupe angažovanih u operaciji, po ocjenama komandovanja, iznosilo je 95–98% standardnog inventara.
U to vrijeme, novih sredstava nije bilo više od 20%, a savremenih ne više od 10%, što je uzrokovalo potpunim odsustvom bilo kakve zaštite od ometanja i prisluškivanja. Vojska nije raspolagala malogabaritnim i lakim radiostanicama sa skremblovanjem govora. Osnovna sredstva veze na nivou puka, bataljona i čete bile su glomazne i zastarjele R-123, R-159, R-158, R-148. No čak i ovih radio stanica nije bilo dovoljno. Iskustvo rata u Avganistanu pokazalo je potrebnim ojačavanje prenosnim sredstvima veze svako motostreljačko odeljenje ili tenkovsku posadu. Tokom januarskog napada na Grozni, 1995, pojedini vodovi pa čak i čete nisu raspolagali prenosnim sredstvima veze. Osnovni uzrok tih grešaka bio je krivični nemar vojnih činovnika, koji su otpremili jedinice u rejon borbenih dejstava sa neispravnom i nekompletnom tehnikom. Od 2156 atestovanih sredstava veze, 462 pokazala su se neispravnim, još 367 ispala su iz stroja tokom procesa eksplotacije - što je iznosilo više od trećine. Tokom borbenih dejstava, nepovratni gubici sredstava tehnike iznosili su 59 samovoznih jedinica i 1071 jedinicu prenosnih sredstava veze. Ono što je radilo "ćutalo" je zbog nedostatka ili ispražnjenosti baterija. Zadatak njihovog punjenja nije odrađen, pri čemu svaki tip radio stanice ima svoje baterije i sopstvene tipove poljskih punjača. Sredstva veze na taktičkom nivou koristila su 9 tipova baterija od 9 i 12 volti od čega 4 zastarele konstrukcije. Raspoređeni u pukovima, saglasno standardu, poljski izvori punjenja E-350P za radio stanice starijih tipova nisu odgovarale tekućim potrebama, drugim riječima baterije novih radio stanica R-163-1U, P-163-05R nije bilo moguće puniti u pukovima.

Osobenost rata u Čečeniji predstavljalo je i raspoređivanje velikog broja kontrolnih punktova i otpornih tačaka sa izvođenjem borbenih dejstava odvojeno od matičnih jedinica. Kao po pravilu, brojno stanje i vatrena moć ovih usamljenih grupa odgovarale su formaciji odeljenja, voda, ređe čete, a od stanja sredstava veze zavisili su životi svih boraca.

Avgustovska tragedija u Groznom 1996 godine bila je logičan završetak neuspješnog ruskog komandovanja, uključujući organizaciju veze i upravljanja jedinicama. Borci su ginuli bez podrške artiljerije, avijacije, susjednih jedinica. Problem je bio uvećan i time što su pobunjeničke formacije koristile radio stanice identične onima u Ruskoj vojsci što im je omogućavalo slobodan rad u radio mrežama Ruske vojske. Tokom izvođenja borbenih dejstava, naročito zasjeda na drumskim pravcima, pobunjenici vođeni od strane instruktora iz Avganistana, Pakistana i drugih zemalja, po zaustavljanju čeonog vozila, najčešće tenka minskim sredstvom sa distancionim paljenjem, odmah su otvarali vatru na komandni BMP 1 KŠ u kojem se nalazio vođa kolone i avio navodilac uz davljenje sredstava UKV radio veze aktivnim smetnjama, čime bi sudbina kolone bila zapečaćena.

Izlaz iz te situacije viđen je u uspostavljanju satelitske i zaštićene veze do pukovskog i bataljonskog nivoa, izmjenu standardne strukture jedinica veze i njihovo ojačavanje odeljenjima za popravku sredstava veze i punjenje baterija. Za nabavku savremenih radio stanica, uključujući i one inostrane proizvodnje, radi opremanja prenosnim sredstvima veze male snage svih strukturnih elemenata voda - čete, finansijska sredstva nisu pronađena (jedna vikendica vojnog činovnika srednjeg staleža gračovljevog okruženja koštala je koliko i 500 "Motorola" dovoljnih za ojačavanje svih motostreljačkih odeljenja, tenkovskih posada, artiljerijskih pozicija i izviđačkih grupa cijele jedne divizije).

offline
  • Pridružio: 12 Feb 2007
  • Poruke: 8631

...

offline
  • kljift 
  • Legendarni građanin
  • Pridružio: 11 Okt 2009
  • Poruke: 7158

Islamski pobunjenici Čečenije

Sposobnost pobunjeničkih bandi u Čečeniji da opstanu uprkos angažovanju Savezne vojske Ruske Federacije počivala je na narušenom sistemu komandovanja, veze i izviđanja ruske vojske. U periodu od 1994 do 1996, čečenski pobunjenici koristili su primitivne i lako dostupne sisteme komandovanja i veza, uglavnom KV-radio veze porijeklom od radio amatera sa “Jaltom” kao glavnom stanicom. Ta sredstva su se od ranije nalazila u Čečeniji, a jedan broj je zarobljen od ruske vojske.

Ako je tokom bitke za Grozni prvo "weapon of choice" čečenskih pobunjenika bio ručni bacač RPG 7, drugo borbeno sredstvo po važnosti bili su informaciono - tehnološki setovi poput celularnih telefona i komercijalnih skenera koji su omogućavali čečenskim pobunjenicima da lako komuniciraju među sobom osiguravajući koordinaciju borbenih dejstava uz prisluškivanje ruskih konverzacija. U mnogim situacijama Rusi su osjećali da su Čečeni upoznati o njihovim namjerama i da su korak ispred njihovih dejstava. Čečenski pobunjenici koristili su mobilne TV stanice prilikom vođenja informacionog rata i suzbijanja emisija ruskih TV stanica, omogućavajući glavešinama čečenskog pokreta da sačuvaju autoritet nad stanovništvom. Internet je takođe korišten, naročito za sakupljanje fondova i saradnju sa pokroviteljima iz inostranstva.


Rusi su primjetili da čečenske snage koriste Motorola i Nokia celularne radio setove i zakupljene satelitske kanale na relejima u inostranstvu. Ovo im je omogućilo uspostavljanje komunikacija između baznih stanica i održavanje kvaliteta mobilnih radio - veza, naročito među visokopokretnim grupacijama pobunjenika angažovanih u prepadnim i zasjednim dejstvima.


Sa druge strane, u Ruskoj vojsci, slom komunikacija dešavao se upravo među neposrednim izvršiocima borbenih dejstava, jedinicama na nivou voda, čete, bataljona, uz pogubnu odluku da se emitovanje svih poruka tokom bitke za Grozni obavlja otvorenim kanalima. Ovo je omogućavalo Čečenima ne samo da prate ruski radio saobraćaj i pripremaju svoje jedinice za sledeće etape bitke već i da ubacuju lažne poruke u ruske komunikacije. Tek kasnije Rusi će početi da koriste skremblere.

Jedan od glavnijih faktora u komunikacionom slomu kod Rusa, bile su i vertikalne prepreke kod urbanih struktura. Visoke zgrade i kule ometaće transmisije, naročito one od visokih ka ultra - visokim frekvencijama. Komunikacioni oficiri morali su da razmotre prirodu radio talasa i da pažljivo odaberu operativne i alternativne frekvencije, i eventualne smetnje koje bi izazvalo prisustvo dalekovoda, komunikacionih linija, električne transportne kontakt mreže.

Mnogi radio - operateri bili su ubijeni u početnim fazama bitke, usljed činjenice da su se Čečeni fokusirali na vojnike koji su nosili radija ili antene. Rusi su na to odgovorili skrivanjem antenskih bičeva pod košuljom što je opet dovodilo do problema kada je u borbi, pod vatrom, antenski bič trebalo ponovo montirati na radio.


Posle bitke, ruski komunikacioni specijalisti predložili su razvoj lakše opreme za radio operatere, uključujući žičane antene; opremanje jedinica celularnim i na mrežu adaptabilnim radio setovima; instalaciju indikatora kvara na radio setu; razvoj zajedničke baterije; obezbjeđivanje alternativnih antena u narednim modelima sposobnih za automatsko povezivanje u slučaju onesposobljavanja primarne antene.

Osoben položaj Čečenije u periodu od 1996 do 1999 dozvolio je režimu Mashadova vođenje informacionog rata, i izgradnju jakog sistema komandovanja i veze radi nesmetanog funkcionisanja ratne mašine.

Osnova sistema:

Set celularnih mobilnih veza, standarda NMT-450 sa pristupom drugim regionima Ruske Federacije

Sistem mrežnih veza uz upotrebu radioelektronskih sistema firmi “Motorola”, “Kenwood”, “Aico”

Radio relejne linije veze

Stacionarne i mobilne stanice radio i tv emitovanja

Radio setovi kratkotalasne veze većih industrijskih struktura te međunarodnih organizacija, naročito Crvenog krsta

Informaciono – izviđački setovi pobunjenika na bazi amaterskih KV radio prenosnih sredstava

Kablovske linije veze

Prenosne i mobilne radio komunikacije, koje nisu bile dijelom mobilnih sistema veze sa radom u UKV-dijapazonu (136-174 ; 300-350; 390-470 MHz), i radio telefoni 860-960 MHz.

Set celularnih mobilnih veza standarda NMT-450 (dvije bazne stanice), kapaciteta 550 abonenata od kojih je jedna bila razmještena u Groznom, automatskim romingom povezana je sa sistemom celularnih veza Ingušetije što je abonentima iz Čečenije omogućavalo nesmetano korišćenje mreža u obije republike. Organizacija rada baznih stanica vršena je kroz komutator MTT Investa u Moskvi. Bazna stanica celularne veze sistema АМРS, raspoređena u Ingušetiji, obezbjeđivala je kroz kablovske i satelitske kanale radiotelefonsku vezu pobunjenika, opremljenim terminalima tog sistema u Čečeniji, a ojačanim repetitorima i baznim stanicama u širem okruženju. Sve je to omogućavalo poljskim komandantima raspolaganje radio mrežom od 20 do 60 sagovornika, a u izviđačko – informacionoj mreži KV dijapazona od 60 do 80 aktivno angažovanih sagovornika.

Osnovu sastava pobunjeničke radio mreže činili su radio amateri koji su lokalne pobunjeničke komandante obavještavali i upozoravali. Radi uvećanja daljnosti veze u velikoj mjeri korišteni su repetitori, instalirani na vrhovima zgrada i nadvišavajućim kotama, što je omogućavalo stvaranje široke zone radio komunikacija kako u ravnici tako i u planinama.

Satelitska veza na teritoriji Čečenije bila je organizovana korišćenjem prenosnih zemaljskih terminala sistema globalne satelitske veze Inmarsat i Iridijum. Korišćenjem satelitskih komunikacija, čečenski pobunjenici imali su mogućnost pristupa međugradskim i međunarodnim pozivima, kao i pristup provajderima Interneta. Ovo im je omogućavalo vođenje psihološkog rata, širenju laži i dezinformacija te vođenju pregovora sa svojim pokroviteljima iz arapskih zemalja, Pakistana, Turske.
Najpoznatiji lokalni komandanti imali su i svoje mobilne TV predajnike. Ovo im je omogućavalo emitovanje propagande u prečniku od 20 – 30 kilometara kao i održavanje autoriteta nad lokalnim stanovništvom.

Centri prisluškivanja komunikacionih linija Ruske vojske bili su raspoređeni u svim većim mjestima Čečenije. Centri su bili opremljeni savremenom opremom inostrane proizvodnje za prisluškivanje, određivanje pravca, registraciju, radio presretanje uz grupe zadužene za ometanje radio mreža Ruske vojske. Pobunjenici su pokušavali i sa vođenjem informacionog rata.

Jedinice Ruske vojske sprovodile su kontinuirano osmatranje, prikupljanje, obradu i analizu podataka o izvorima radio emitovanja u regionu, kontrolu sistema veza terorističko – diverzantskih grupa. Presretnute poruke omogućile su u mnogim slučajevima pravovremeno upozoravanje vjerovatnih ciljeva napada terorista.


No zbog čestog narušavanja pravila tajnosti prilikom upravljanja jedinicama Ruske vojske, teroristi su često bili opskrbljeni informacijama o brojnom stanju i sposobnostima raspoređenih jedinica, karakteru njihovih zadataka, vremenu i maršrutama prolaska kolona, transport komandnog kadra. Predaja informacija takvog karaktera otvorenim kanalima dovodila je do neopravdanih gubitaka. Pri tome pobunjenici su ovladali sredstvima za skeniranje frekvencija.

Tokom kontraterorističkih operacija, jasnim se pokazalo, da efektivnost dezorganizacije sistema komandovanja protivnika u mnogome opredeljuje rezultatima dejstva na njegova redioelektronska sredstva i baze informacija.

Ko je trenutno na forumu
 

Ukupno su 946 korisnika na forumu :: 25 registrovanih, 6 sakrivenih i 915 gosta   ::   [ Administrator ] [ Supermoderator ] [ Moderator ] :: Detaljnije

Najviše korisnika na forumu ikad bilo je 3195 - dana 09 Nov 2023 14:47

Korisnici koji su trenutno na forumu:
Korisnici trenutno na forumu: A.R.Chafee.Jr., Atomski čoban, Bluper, Boris90, Bubimir, cavatina, Dannyboy, darkangel, DPera, FOX, kybonacci, Lieutenant, Litostroton, milutin134, opt1, pedjolino76, procesor, Regrut Boskica, Ripanjac, sasa87, skvara, Srki94, ss10, Stoilkovic, šumar bk2