To je druga vjest koja nema veze s ovim osim što je i to Farzadi rekao u istom obračanju u Teheranu u Ponedeljak na dan osnivanja PVO Irana.
TEHRAN (FNA)- Senior Iranian air defense officials announced on Monday that they are mounting new types of missiles on S-200 anti-aircraft missile system.
Speaking to reporters on the occasion of the National Day of Air Defense here in Tehran today, Commander of Khatam ol-Anbia Air Defense Base Brigadier General Farzad Esmayeeli said that Iran has optimize the capabilities of the Russian-made S-200 systems.
"The system has been optimized in detection fields and electronic warfare," Esmayeeli said, adding, "Two new types of missiles will be mounted onto the system."
In similar remarks in July 2011, Esmayeeli had announced that the country's experts have been able to optimize the Russian-made S-200 anti-aircraft missile system so well that the Iranian version of the system has stunned Russian experts.
In November 2010, Iran successfully test-fired its sophisticated S-200 anti-aircraft missile systems.
Iran's S-200 system is a very long range, medium-to-high altitude surface-to-air missile (SAM) system designed to defend large areas from bomber attack or other strategic aircrafts. Each battalion has 6 single-rail missile launchers and fire control radar. It can be linked to other, longer-range radar systems.
Each missile is launched by 4 solid-fueled strap-on rocket boosters. Maximum range is between 200 and 350 km depending on the model. The missile uses radio illumination mid-course correction to fly towards the target with a terminal semi active radar homing phase.
Imao sam negdje detaljniji izvještaj o Iranskim modifikacijama s-200 i domačoj verziji GAREH,pokušaću da pronadjem,sječam se da je tada najavljeno četiri vrste projektila za ovaj sistem.
Da sačekam nelsu šta ima da nam pokaže pa ćemo onda.
S-200 svakao TREBA modifikovati u današnjim uslovima a interesnatno je da on ima i potencijala za to.
No generalno mngo je veliki i težak nišanski radar. Na stranu lansirne rampe, to može Iran da naštancuje pod dve tri rezervne + 5 lažnih. Problem je nišanski radar. Nije toliko problem povećati otpornost na smetnje, tu ima dosta zalihe i načina a i pedigriran je snažno da ga nije lako ometati, no velik i je i težak i to ga čini skoro nepokretnim sa današnje tačke gledišta. Stašno loše.
Tek kada stave na točkove i rakete i radare sistema S-200 imat če PZO sistem sposoban da opstane u savremenom sukobu. Svaka fiksna varijanta je traćenje resursa.
Ali s obzirom o kolikim se dimenzijama sistema radi to je jako skupo. Još ako bi uveli novi sistem za vođenje?
Ne znam isplati li se, bolje je navaliti na razvoj domaće verzije S-300.
Već su navalili, ali bavar neće pre 2014, ako je istina da je završeno 30 % u kreiranju sistema. Zato treba, da na osnovu nove elemntne baze naprave arhitekturu sistema sa poboljšanim sistemom vođenja i novim radarima, kao i uključenjem VHF radara u sistem. Naravno i sa raketama, koje bi bile mnogo manje mase i gabarita , od sadašnje. Treba da se ugledaju na modernizovanu Nevu, koja je dobila lanser sa dve rakete na kamionu.
Iranci su postali otvoreni u vezi Shafagh projekta. Pošto su radili od 1993. na trenažnom avionu "Dorna" po dizajnu ruskog biroa OKB Mukhamedov, 2000. godine su odlučili da idu u razvoj lovca , a na osnovu projekta OKB Mukhamedov "Vitjyaz 2000". Tvrde da letna testiranja traju od 2008., a avioni su izrađeni od materijala koji imaju mali RCS, te da je stealth (?). To je jednomotorni lovac koji pokreće ruski motor RD33, a radar je, navodno, digitalizirana verzija radara sa F-14 koji iranci sami proizvode. Avion ima unutrašnje spremnik(e) za rakete, a vrata se otvaraju prema unutra, radi smanjenja RCS. Ima mogućnost nošenja dodatnog oružja na podkrilnim nosačima.
Treba reći da trenažna verzija je potpuno različita od višenamjenskog jednosjeda i u perfomansama i u samom izgledu tj. veličini aviona,spadaju u potpuno drugačiju klasu sa značajno različitim dimenzijama,po onome što sam vidio na Mukhamedovom sajtu i još nekim sajtovima je to da je SHAFAQ trenažni a M-ATF/Vitjyaz 2000 je projekat na kojem se gradi višenamjenskog aviona i tu opet ima više varijanti i pitanje je šta i kako če nakraju sve to izgledati i oče li uopšte biti serijski proizveden.Po ovim skicama dužina trenažnog aviona je 11.5 m dok je višenamjenski duži za skoro 4 m tj. iznosi 15.2 m što dovoljno govori samo po sebi.Takodje je razlika i što verzija višenamjenskog aviona ima unutrašnje spremnike za naoružanje s mogučnošču i dodatnog naoružavanja sa vanjskim adpterima dok SHAFAQ nema unutrašnje spremnike za naoružanje.
Evo još neki dokumenata i fotki sa Mukhamedovog sajta i sa IMF-a
