AEGIS

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Malo je primera u istoriji pomorstva da je neko posebno oruđe menjalo značjnije izgled klasičnog brodovlja, naravno ne računajuči nosače aviona i podmornice.
Još su ređi primeri da je pomoćna (ma kako važna bila) oprema dovodila do toga.
Danas smo svedoci da izged klasičnog broda najrapidnije menja poluvekovna borba sa otporima koritu broda i pojavljuju se (nama starijima) brodovi za nas futurističkog izgleda, uglavnom katamaranskih tipova. Spoljni izgled brodova sada redovno menja i težnja ka steltnosti.
No jednom se, polovinom druge polovine, prošlog veka, pojavila pomoćna oprema koja je mnogo uticala na spoljni izgled broda.
AEGIS.
Njen estetski fenomen je kao i kod svih inženjerskih tvorevina samo propratna pojava u oku posmatrača, a isključivi razlozi u njenom rađanju i ostvarenju su večite vajarske igre inženjera sa materijom i energijom.

AEGIS je prva pomoćna oprema u istoriji pomorstva OKO KOJE JE SAGRAĐEN BROD a ne obrnuto.
To što je u pitanju u osnovi radarski sistem, dovoljno govori o značaju radara kao senzora.
Međutim AEGIS je trebao i postao je mnogo više od samog radara. (uzgred, može se reći glavnog radara).

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

http://www.globalsecurity.org/military/systems/ship/systems/aegis-core.htm




Antene radara SPY-1 na krstarici i razaracu USN

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Kako to da jedni Rusi još uvek nisu došli na taj nivo automatizacije. Koliko več dugo postoji AEGIS toliko su Rusi u tehnološkom zaostatku.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

^

Oni su to pokusali sa radarskim sistemom `Mars-Pasat` no sve je to islo traljavo .Doduse nikada i nisu imali takve borbene grupe NA i ostalih brodova poput onih u USN .

I koncepcija razvoja i borbene upotrebe vojno-pomorskih snaga im je drugacija u odnosu na americke i zapadne sile .

Zna se ko je bio i ostao vladar otvorenih voda Svetskog mora koji zu pomoc sistema AEGIS i sada raketa SM-3 stvara kisobran iznad njima `interesantnih` teritorija .

• 5Ovo se svidja korisnicima: jazbar, zixo, lacko, ray ban11, MB120mm
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Napisano: 21 Apr 2013 21:05

Danas je sistem prisutan masovno ne samo u američkoj floti, već ga imaju i druge flote od kojih su japanska i korjeska svakako najvažnije, po prostoj dužnosti u skadu sa američkim zahtevima o dejstvima njihovih flota u okviru združenih snaga i toje vrlo važna karakteristika. Tu se već i nazire početak svega...

Majka Agisa je svakako radarska i računarska elktronika. Brz i efikasan prodor SAD u III pa odmah zatim i u IV generaciju elektronike je bio presudan. To je suštinski omogućio stvaranje istina još uvek velikih i teških ali suštinski ispravno zamišljenih i na kraju realizovanih velikih, potpuno ravnih, faznih antenskh rešetki koje MOGU da stanu na brod veličine krstarice. Kako je bio vrhunac hladnog rata, projektanti su mogli sebi da dozvole takve konstrukcije koje su imale u to doba nezapamćenu cenu. Tako je glavni radar sistema projektovan sa osobinama koje su ostale u toj grupi antena praktično neponovljene sa ogradom da je SSSR u kopnenoj formi na radarima S-300 primenio neke slične metode u konstrukciji radi dobijanja sličnih osobina ali toliko različito da se na prvi pogled to ne primećuje, pazite govorim o akvizicionom radaru puka S-300 ne o nišanskim radarima.
Dakle, potreban uslov, ili majka sitema Aegis je bila elektronika faznih antenskih rešetki.
Otac mu je međutim bio nosač aviona.

Pravo pitanje je zašto je taj otac rešio da ima takvo dete.

Dopuna: 22 Apr 2013 2:33

Odgovor leži u onoj burnoj a već iscrpljenoj temi (za sada) Kako stvarno uništiti nosač avion.
Krajem 60-tih i početkom 70-tih je već bil jasno da grupa nosača postaje nedovljno zaštićena, pre svega od masovnog napada avijacije, ali i polotuna protivbrodskih krilatih raketa, većinom supersoničnih.
I pored vrlo razvijenh sredstava odbrane protiv aviona, gde su polako topovi menjani sa raketama , Terijer i Talos a ksanije Si Speou i Standard bilo je jasno da je kanalnost po ciljevima možda i skoro dovoljna ali je koordinacija bila nikakava.
Prateći brodovi biske zaštite su bili u grupama obično po 6 brodova, od toga 3 sa Standardima i 3 sa Sperouima plus teorijska mogućnost gađanja topovima 127 mm koja u tom trenutku nije funkcionisla ni na kakvom realnom nivou osim protiv aviona na srednjim visinama.

Da ponovim definiciju koji oni koji se bave sa PVO mogu slobodno da nauče zauvek napamet:

GRUPA DIVIZIONA KOJA DELUJE PROITV NALETA AVIJACIJE, NE MOŽE SAMOSTALNO (BEZ VIŠE KOMANDE) DA OSTVARI OPTIMALNO GAĐANJE,
(PRE SVEGA PO PRERASPODELI CILJEVA moja promedba) UKOLIKO JE BROJ AVIONA U NALETU TOKOM JEDNOG MINUTA VEĆI OD 1 ILI EVENTUALNO 2.
Prosto pojašnjenje ove ruske definicije je da kada vam naleću samo 2 a sigruno ako naleću 3 brza cilja u minuti imate ogromne šanse da nećete optimizovati odbranu kako po pitanju dodele ciljeva na gađanje (raspodela kanala po ciljevima) tako ni po broju raketa (raspodela kanala po raketi).
Napomena: divizion je u definiciji PVO VVS dakle sa jednim nišanskim radarom za suhoputne to bi bile baterije.
Ova definicija je u SSSR-u postavljena sredinom 60-tih na osnovu Vijetnamskog rata i ona je dovela do završetak razvoja već postojećih i početka razvoja novih sistema ASU i KSA ASURK-1, Vektor, Senjež u okviru hijerarhije Luč i Vozduh-1M ali i Kraba i PU-12 u sprezi sa elementima Vozduh-1P ali i još više hijerhije kao što je Proton ili Almaz-2 .
Općenito, radarska podrška, da ne zalazimo u detalje, ovim sredsvima ASU i KSA je obuhvatala sve visine i daljine kao i velike maksimalne brzine ciljeva, a sistemi su obezbeđivali komandovanje od velikih visina do neposrdne zaštite i bliske odbrane.

I dok američku kopnenu vojsku i vazduhoplovstvo odnonso kod njih zakržljali PVO, ovo nije mnogo interesovalo u to doba, nasuprot njima, Američka Flota se našla pred smrtno ozbiljnim problemom.

Dopuna: 22 Apr 2013 11:47

Ti smrtni problemi su bili baš kao što imi ime kaže.
Možemo ih detlajno taktički i tehnički svrstati u nekoliko kategorija.

Prvi su postale velike supersonične rakete koje se lansiraju sa podmornica u NADVODNOJ vožnji, ili sa površinskih brodova, mada suse ovog drugog manje plašili jer je broj brodova koji su ih imali bio relativno mali a to su ciljevi koje bi uz pomoć E-2 i avijacije brzo i snažno i verovatno vrlo uspešno napadali. Podmornice us međutim bile mnogo opasnije a po pravilu delovale su upravo sa grupama brodova, kojjisu im obezbeđivali jedan slab PVO kišobran ali sasvim dostatan za protivpodmorničke avione.
Uvođenje rakete Harpun (po TTZ raketa je stvorena radi brze likvidacije izornjenih podmornica...) je taj problem samo teorijski umanjilo, praktično vrlo slabo (istina dobili su izvanrednu protubrodsku raketu srednjeg dometa...).
Rakete Standard koje su kako sam već spomenuo drugoj temi jedna od konceptualno najboljih konstrukcija u istoriji PVO su zbog njih grčevito modernizovane i uspevale su zahvaljujuči svojoj dobroj koncepciji da isprate borbu protiv ovakivh raketa. Istina na kraju tek sa nukelarnim glavma, ali što se mora nije teško. Tako su gađanje ovih velikih protubrodskih raketa doveli do RELATIVNO efikasnog nivoa ALI SAMO GAĐANJE POJEDINAČNIH RAKETA. A one su bile lanisrane u plotunima (zapavo kratkom rafalu, artiljerijski gledano) i PROBLEM PRERASPODELE JE DIREKTNO PADAO U GORNJU DEFINICIJU.
Da ne pričam da je problem otkrivanja A PRE SVEGA PRAĆENJA tako teških ciljeva odnosno strašno brzih bio problem za sebe.

Dopuna: 22 Apr 2013 12:06

Vremneom je sa njima postalo još gore jer su se pojavili Graniti koji su se lansirali iz podvodne vožnje i koji su imali čitav niz specijalnih metoda kako za traženje cilja tako i za izbegavanja njegovih protivdejstava uključujuči čak i uređaje za elktronsu borbu na smaim raketama.
Time je problem postao samo aktuelniji.

Dopuna: 22 Apr 2013 12:21

Druga grupa koja je bila u narastanju po značaju su bile raketem malog i srednjeg dometa, podzvučnih brzina ali vrlo niskog leta.
Na takve ciljeve US NAVY je odavno računala ali se do tog vremena više koncentrisala na takve rakete tipa Termita koje su relativno velike i ne baš granično niskog leta. Međutim Termiti a i kineski klonovi i kasnije njegova usavršavanja su počeli sve niže da lete. No objektivno Termit je više bio vrlo neprijatna smetnja nego velka opasnost jer su njegovi nosači pre svega mal iraketni čamci. Takoje on bio gadan smaou zonama bliskim obali ili u arhipelazima i računalose d aće avijacija da te pretnje efikasno otkloni što je verovatno bilo tačno. Međutim sa druge strane Termiti su ipak pomerili uobičajenu praksu isturanja izvidničkih grupa ili prethodnica odnsono dobrimdelom uštopali tkaozvanispoljnikrug odbrane i tem pomerili dozvoljeni prilaz grupe nosača ka otovorenom moru, što je recimo u zoni Kurila, Sredozemnom moru, Crnom moru, Balitiku i slično bilo već uzmicanje.
Dakle za prehodnicu se isto javio problem odbijanja napada čak i sa mnogo manje opasnim Temitima jer su i onimoglida s lansiraju u plotunima i kompaktna grupa prethodnice bi imala isti problem preraspodele ciljeva iako bi po oružnom potencijalu bila moćna da ga zaustavi.
Međutim to je bilo sporedno. Amreika je ispravno procenila da jesmao pitanje vremena kada će takve rakete malog i srednjeg dometa da se jave i na ruskim podmornicama i tolansirane iz podvodne vožnje.
Isitna oni su radi toga jakojačali PP odbranu alisa podmornicma se nikad ne zna a Ameri to znaju pošto su i smai skoro lideri u tome.
I zaista pojavile su se ruske rakete koje se lansiraju ispod vode, malog i srednjeg dometa , koje lete podzvučno ali vrlo nisko. Isitna nisu bile baš tako male kao Harpun ili Egzose ali to nije bilo velika uteha jer su imale skladno veličini i velike bojeve glave.

Dopuna: 22 Apr 2013 12:46

Što je još gore te rakete su se uskoro pojavile i na raketnim topovnjačma koje su kao lideri malih rkaetnh grupa raspolagale i sa slabom ali prisutnom PVO pa se i na njih morao organizovati mnogo veći i ozbiljniji avijacijski napad a nije bilo više moguće hanter kiler malim avio grupama prosto ih istrebljivati.
No za same nosače aviona presudna je naravno bila pojava tih raketa na podmornicama. I tu je ne samo problem plotuna odnosno prerasodele postao značajan već u JOŠ VEĆOJ MERI nego sa velikim raketama PROBLEM otkrivanja i praćenja takvih ciljeva.
Sada sa vremenskom distancom koja skida zavese nesagledane stvarnosti znamo da su procenjeni brojevi velikih raketa za pogotke radi izbacivanja iz stroja u grupu nosača bile dvostruko veći po američkim procenama od realnih. Za male rakete, procena je bila čak tri pa i više puta veća od potrebnog broja.
Time samo vidimo koliko je URGENTNO grupi nosača aviona kao PRIMALJI flotne prevlasti Amerike na moru bio potreban ŠTIT i to ne literarno.

Dopuna: 22 Apr 2013 16:30

Treća grupa su naravno bile rakete sa lansiranjem iz vazduha. Dok god je samo Tu-95 bio nossać i pretnja aAmeri se nisu mnogo bojali jer su računali na to da će ga presresti na dlajim prilazima itoje verovatno prilično tačno.
Ni Tu-16za njih nije u početku bio opasan protivnik jer su njegove rakete u prvoj generaciji raketa ispaljivanih sa tog aviona bile prilično slabe po dometu.
Sa pojavom Tu-22 i rakete X-22 stanje se dosta izmenilo. Prilično brz srednji bombarder sa raketom vrlo velikog dometa mogao je praktično da lansira raketu sa same granice spoljnog kruga odbrane pa čak možda i izvan njega. Pojava Tu-22M je situaciju još mnogo više pogoršala jer je avion bio još boljih karakteristika. I na kraju pojavile su se i nove rakete za Tu-22M koje iako su bile mnogo manjeg dometa, bile su pratkčno specijalizovane za lansiranje sa malih visina što je delimično kompenzovalo manji dometa i dalje su bile vrlo brze istina nešto manje ubojne. Čak je i na kraju i Tu-16 dobio rakete koje su u sprezi sa avionom bile smrtonosne za svaku prethodnicu ali i potencijalno vrlo opasne za oštećenu grupu nosača aviona. Kada se tome dodaju u to doba vrlo efikasni leteći ometači radara lovaca i satelitski sistem osmatranja, vazdušna komponenta SSSR-a je postala samo malo manje opasna od podmornica.
Toj kompnenti je US NAVY parirala pre svega razvijanjem strašno jake i složene grupe elktronskog ometanja koje su masovno postavii na brodove pratnje ali i na leteće platforme i to je radilo dosta dobro ali kao i svako ometanje nikad nije sasvim sigurno i osim toga vrlo visoku efikasnot je pokazivalo samo protiv manjih gurpa bombardera, da li bi moglo da tako deluje i u masovnom napadu, pa skoro sigurno ne bi. I to su i Amei znali.
I tako je i sa tim raketama vazdušnog baziranja ostao isti problem koji smo već do sada razmatrali.

I na kraju pojavila se još jedna relana opasnost koja dotle nije bila pristuna u toj meri i na tom nivou. Naime taktička avijacija SSSR ali i Kine je dostigla kvantitativno ogromene razmere.
u mnogim relano pralniranim borebenimsituacijama mogle je ipakk da s edogodi da grupa nosača aviona uđe makar na krajnjem dometu taktičkoj avijaciji. Tu bi onda mogao da se desi napad sa stotinama aviona odjednom koji bi bio jednako problematičan za odbijanje kao do sada detaljno opisivane rakete.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

^

Kada smo kod raketonosaca Tu-22M2/3 a u kontekstu komentarisanja sistema AEGIS i njegovih mogucnosti treba imati na umu da je sovjetska taktika upotrebe pomenutog bomb.-raketonosca podrazumevala istovremeno dejstvo citavog puka ( oko 20 i vise aviona ) na samo jedan NA sa pratecom borb. grupom .
Dakle u jednom naletu bi se lansiralo iz vise pravaca 60 i vise raketa H-22NA/MA koje imaju domet u rangu 400-500km .
U Av VMF te u Av RVSN je bilo taman pukova koliko su Ameri imali NA i borb. grupa na otvorenim morima .

Jedan od zadataka sistema AEGIS na krstaricama i razaracima jeste upravo odbraniti svoju borb. grupu od masovnog naleta pomenutih raketa koje bi se poput osa ustremljivale na NA i sve pratece brodove .

Pa jos ako tu dodamo kao sto je pomenuto i PB rakete P-700 Granit sa podmornica ili eventualno brodova VMF zadatak bi time bio jos tezi .

Sve u svemu ne cudi mogucnost istog da se istovremeno prati na stotine ciljeva u radijusu od nekoliko stotina milja .

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Napisano: 22 Apr 2013 17:21

Aleks, to su bili razlozi za kretanje u jedan tako nekonvencionalan, moderan, skoro futuristički projekat koji je trebao da podigne na viši nivo PVO odbranu koju brodovi pratnje pružaju nosaču aviona.
Projekat je bio vrlo mukotrpan, užasno skup i sa vrlo dugim vremenom razvoja do konačne varijante. Štaviše i kao takav je ostao sa bar dve velike mane da ne kažemo rupe u odbrani koje nisu ni danas popunjene, ali glavne zahteve je isterao u najvećoj meri i postavio neka merila i vrednosti koje su postale opšti primer, da ne kažem domaći zadatak za ostale brodograditelje i tvorce oružnih i senzornih sistema u oblasti brodske PVO.
- Dobrim delom oružni sistemi nisu mogli da isprate njegovu snagu ali na njegovu sreću bar glavni oružni sistem jeste u najvećoj meri.
- Koncepcija se pokazala toliko dobrom da je NADŽIVELA matični brod i razmnožla se po drugim brodovima
- Neke osobine u arhitekturi sistema su ga učinile pogodnim za mnoga dalja usavršavnja što mu je poseban kvalitet
- Isti kvalitet mu je omogućio upotrebu čak i na brodovima koji i ne čuvaju nosač aviona ali drže komandno mesto grupe za oblast PVO
Na kraju najveći cinizam je da je daljem usavršavanju sistema najači udarac zadao raspad SSSR-a. Gubeći osnovnog proitvnika u njega se nije dalje ulagalo, one rupe o kojima sam govorio nisu zakrpljene a otvorile su se i nove, a neke početne mane nisu ispravljene a sve bi to ili bar veći deo toga bilo urađeno u suprotnom.
Dodatni hir sudbine je da je ovaj Atinin štit na kraju pokušao da kopira i direktni protivnik SSSR i nije uspeo, štaviše neslavno je propao, a radi se o Mars-Pasatu.
U želji da stvore sistem koji nema neke od glavnih negativnih osobina Aegisa, pa čak i da ga premaši po nekim parametrima, a uz probleme sa time da isprate neke njegove parametre zbog tehnloškog zaostajanja, projektaniti su omanuli i to je bio jedan od najvećih debakla sovjetskog vojno-industijskog kompleksa u oblasti radara.
Radar Mars-Pasat je sređen i postao je fukcionalan tek pre manje od 10 godina, korišćenjem jeftinih dostupnih komponenti koje u doba njegovog projektovanja nisu bile dostupne. Ali zbog velikih gabarita on je i dalje primenljiv samo za vrlo velike brodove KAKVE RUSIJA VIŠE NE GRADI, čak je nepogodan da bi se nagradio na Petra Velikog. Zapravo, biće on na novim ruskim nosačima verovatno ali ti nosači, ako budu isterali seriju od 5 komada za 50 godina biće dobro a osim toga specijalizovnai su za delovanje iznad 65 stepeni geografske širine, eventulano 60 (upravo suprotno od američkih). I tako je najskuplji sistem Aegisnog tipa RUSKI, čak i kada bude ugrađivan na te nosače nikad neće nestati da je to možda najskuplji radar na brodovima svih vremene jer ga je na kraju ubio nedostatak serije.
Dakle trenutno najbolji ali i najskuplji sistem ovog tpa je ruski i on je istovremeno i najskuplji i najveći promašaj.
Amrički sistem, istina inicijalno skup, kome je ostalo nešto mana, je sa druge strane najuspešniji i potpuno uspeo i funkcionalan.
Tako je američki Aegis na neki način i u tehničkom smislu zadao glavnom takmacu bolan udarac i bez rata, što je samo doprinelo legendarnosti sistema koji je sopstveno ime malte ne nametnuo i samim bordovima koji ga nose.

Kakav je status kineskog radara ovog tipa Matiću, ne znam, ali eto i kad se o njemu govori kaže se kineski Aegis.

Dopuna: 22 Apr 2013 17:29

Zaboravio sam, NAJVEĆI KRITIČARI sa ruske strane sopstvenih proizvođača zbog neuspeha (odnosno oni kritikuju i početnu koncepciju Mars-Pasata) i nepostojanja oblika za krstarice (konkretno Sovremenji klase) su UPRAVO SAMI RUSKI MORNARI BRODOVA I INŽENJERI ISTIH koji to nazivaju pre svega KUKAVIČLUKOM elektroinženjera i admirala na vrhu pa tek sve ostalo. Zašto baš kukavičlukom a ne nesposobnošču ostaje nam da razmatramo...a nije ni važno...pukli su.
Sa druge strane kao što reče Rej Ban vazduhoplovni deo ruskih snaga i nije bio toliko inpresioniran a videćete i zašto.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Napisano: 22 Apr 2013 17:33

O samom sistemu sa sajta proizvodjaca

http://www.lockheedmartin.com/us/products/aegis.html

jos jedan izvor

http://navysite.de/weapons/aegis.htm

Citat:The total cost for the AEGIS Weapon System is $42.7 billion.

http://www.globalsecurity.org/military/systems/ship/systems/aegis.htm

Dopuna: 22 Apr 2013 17:38

Ono sto je karakteristicno za sadasnji i dalji razvoj ovog sistema jeste da je on prakticno prevazisao svoje prvobitne potrebe tj PVO/ PAO i PRO / borb. grupe NA i sada je jedan od stubova tzv. nac. raketne odbrane SAD ( program NMD kao naslednik cuvenog Reganovog `Rata zvezda`) odnosno odbrana od taktickih i operativno- taktickih balistickih raketa .

http://www.mda.mil/system/aegis_bmd.html

Serious Dollars for AEGIS Ballistic Missile Defense Modifications (BMD)

https://www.defenseindustrydaily.com/serious-dolla.....ons-03091/

Dopuna: 22 Apr 2013 17:44

U vezi znacenja same reci AEGIS

Citat:Culture Corner

Aegis is the term used for the armor of Zeus and and Athena, from which the expression "under the aegis of" meaning "under the protection of" is derived. Homer, in the Odyssey and the Illiad, consistently repeats the formulaic "Pallas Athena, daughter of Aegis-bearing Zeus" when mentioning the patron goddess of Athens.
"Athena went among them holding her priceless aegis that knows neither age nor death. From it there waved a hundred tassels of pure gold, all deftly woven, and each one of them worth a hundred oxen. With this she darted furiously everywhere among the hosts of the Achaeans, urging them forward, and putting courage into the heart of each, so that he might fight and do battle without ceasing. Thus war became sweeter in their eyes even than returning home in their ships."
THE ILIAD Book II by Homer translated by Samuel Butler
The aegis, or skin of the goat Amalthea, was in early depictions fastened over the shoulders and breast, and hung over the left arm as a shield-cover [LEFT]. Afterwards it was used solely as a breastplate with the Gorgon's head. Pallas Athena (Minerva) was depicted wearing the aegis with the Gorgon's head on her breast in the statue by Phidias in the Parthenon [RIGHT].

http://www.fas.org/man/dod-101/sys/ship/weaps/aegis.htm




Neki zanimljivi podaci i na wiki

https://en.wikipedia.org/wiki/Aegis_Combat_System

Dopuna: 22 Apr 2013 18:47

AEGIS SYSTEM

Citat:Description
The AEGIS System was designed as a total weapon system, from detection to kill. The heart of the system is the AN/SPY-1, an advanced, automatic detect and track, multi-function phased-array radar. This high powered (four megawatt) radar is able to perform search, track and missile guidance functions simultaneously with a track capacity of more than 100 targets. The first Engineering Development Model (EDM-1) was installed in the test ship, USS Norton Sound (AVM 1) in 1973.
The computer-based command and decision element is the core of the AEGIS combat system. This interface makes the AEGIS combat system capable of simultaneous operations against a multi-mission threat: anti-air, anti-surface and anti-submarine warfare.
The Navy built the first Aegis cruisers using the hull and machinery designs of Spruance class destroyers. The commissioning of USS Bunker Hill (CG 52) opened a new era in surface warfare as the first Aegis ship outfitted with the Vertical Launching System (VLS), allowing greater missile selection, firepower and survivability. The improved AN/SPY-1B radar went to sea on USS Princeton (CG 59), ushering in another advance in Aegis capabilities. USS Chosin (CG 65) introduced the AN/UYK-43/44 computers, which provide increased processing capacity.
In 1980, a smaller ship was designed using an improved sea-keeping hull form, reduced infra-red and radar cross section and upgrades to the AEGIS Combat System. The first ship of the DDG 51 class, USS Arleigh Burke, was commissioned on the Fourth of July, 1991. The DDG 51 class was named after a living person, the legendary Adm. Arleigh Burke, the most famous destroyerman of World War II.
DDG 51s are constructed in flights, allowing technological advances during construction. The first 21 destoryers (DDG 51 throguh DDG 71) were identified as Flight I DDGs. Flight II, introduced in fiscal year 1992 (FY 92), incorporated improvements to the SPY radar and the Standard missile, active electronic countermeasures and communications. Flight IIA, introduced in FY 94, to DDG 79 and follow-on destroyers, and added a helicopter hangar with space for two multi-mission helicopters. AN/SPY-1D(V) introduced improvements in littoral environments, starting with USS Pinckney (DDG 91).
Modernization of Aegis cruisers and destroyers is a top priority for Navy leadership. Combat System Architecture decisions for existing cruisers and destroyers are being made with the goal of separating software and hardware to create a networked computing environment. The combat system software will also be componentized to enable reuse for in-service and new construction ships. The AEGIS fleet modernization program encompasses a series of modifications and upgrades using Commercial Off-the-Shelf (COTS) networking system infrastructures, and Multi-Mission Signal Processor (MMSP). The Multi-Mission signal Processor capability was added supporting simultaneous Anti-Air Warfare and Ballilstic Missile Defense against multi-mission threats starting with USS John Finn (DDG 113). AEGIS Weapon System (AWS) and AEGIS Combat System (ACS) modernization efforts will increase cruisers and destroyers capabilities against current and future threats, extend service life and increase interoperability.

The Navy has recently decided to restart construction of new DDG 51s. The new Aegis destroyer will utilize software componentized to enable reuse and COTS networking and system infrastructures during installation, modifications, and future upgrades. The AEGIS destroyers will incorporate new technologies such as the SPY-1D(V) with Multi-Mission Signal Processor (MMSP), the Surface Electronic Warfare Improvement Program (SEWIP), Ballistic Missile Defense (BMD) 5.0, and the AN/SQQ-89(V) Anti-Submarine Warfare/Undersea Warfare Combat System (ASWCS/USWCS).

http://www.navy.mil/navydata/fact_display.asp?cid=2100&tid=200&ct=2

Aegis Combat System Completes Live Fire Test of New Capabilities

April 7, 2013.

http://blogs.ottawacitizen.com/2013/04/07/aegis-co.....abilities/

• 1Ovo se svidja korisniku: ray ban11
  
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

Deo Agisa koji se odnosi na delovanje po nadzemnim i podvodnm ciljevima uopšte ne tretiram.

Dakle kakav je Aegis. Toje KIS, ASURI, SUREB i to sve na jendom mestu.
-Srce ASURI sistema je naravno galvni radar, koji se u užem smislu smatra Aegisom mada je samo senzor istina najvažniji. Međutim ASURI sistem koristi i niz drugih senzora ali su od pravog zanpaja jedino pasivni pelengatori i razmena informacijama sa kooperativnim sistemima (radari nosača aviona ili nekidrugi).
-KIS je galvni izvršni organ Aegisa. Na osnovu slike koju mu daje ASURI on integralno upravlja sa celim porcesom gađanja vazdušnih ciljeva i obavlja funkciju KSA u potpuno jednakom smislu kao takvi sistemi u ruskoj PVO. Glavno sredstvo su mu Standard rakete, u raznim varijantama ali je on uspeo da makar kako iako ne stvarno efikaasno pod upravljanje stavi i Si Sperou i topove 127 pa čak i Falankse. Sa njima nije bio problem do Aegisa nego do male efikasnosti tih oružnih sistema protiv raketnih ciljeva.
- SUREB je deo Aegis i raspolaže nekim od najboljih elktronskih ometača na svetu i čitavom gamom raznih terminlanih mamaca za poslednju odbranu broda; sistem je vrlo funkiconalan i poprilično efikasan mada ga mnogi jednostavno ne primećuju kao deo Aegisa. Ja ću sada da izjavim skoro jeres da je ovaj deo Aegisa BOLJI od prethodna dva a od KIS-a i njegovih oružnih sistema za klasu.

Gde su bili problemi. Prvo sam sistem je imao vrlo dug period od 8-9 imalo više godina dok je uopšte uspeo da istera postavljene mu TTZ. Bio je ot težak period i finansijski strašan. To što su ljudi koji vode američku mornaricu izdržali da istrpe te godine govori koliko su sa pravom imali poverenje u osnovnu koncepciju i strpljenje se najvećim delom isplatilo.
IPAK sistem je odmah isterao mogućnost odbrane od niskoletećih aviona i protivbrodskih raketa tipa Termita pa možda i Amnetista u nekom ograničenom masovnom obimu napada. Ali ISTERAO JE MAKSIMUM iz odbrane.
Ne zaboravite govorimo o sistemu koji u kopnenom smislu predstavlja komandni centar dobre PVO grupacije sa jedno 14 - 20 raketnih diviziona Standarda i 15 - 19 baterija bliske odbrane Falanksima sada RAAM-ovima, pa čak i sa kontrolom topova 127 mm (uopšte nisu loši za BPL-ove).
I to tako da deluje u 6-8 NEZAVISNIH interoperatibilnh celina od kojih JEDNA preuzima ulogu vodećeg komandnog centra.
To bi vam približno dgovaralo snazi 4 do 6 pukova S-300 (2-4 trojne formacije i 2 četvorne) ali koji pratkično imaju 2 BAJKALA i 2-4 BAJKALA-1 (ili Snježa-M1).
Znači JAČE upravljanje po vatenoj jedinici od one gornje strukture (koja kod Rusa istina kao takva nije ni postojal).
Međutim jače po upravljanju ali mnogo slabije po kanalnosti po ciljevima. IPAK NE ZABORVITE govorimo o BRODOVIMA.
Gde je bio i ostao problem kanalnosti po ciljevima.
Ukupna grupa od recimo 2 Tajkondeorge i 2, neka bude 4 Berka ima MAKSIMALNU KANALNOST PO CILJEVIMA 40 (četrdeset) sa raketama Standard kao galvnim nosiocem PVO. MEĐUTIM TO JE TEORIJSKA KANALNOST, ipak su to brodovi, nije tamo tako lako kao na čvrstom tlu, sve je mnogo teže...
Takoje MINIMALNA KANALNOST PO CILJEVIMA PO BOKU GRUPACIJE SVEGA 16.
REALNA BOČNA (što je istovremeno SREDNJA BORBENA REALNA) je 20 - 24.

• 0Niko još nije pohvalio poruku.
  Registruj se da bi pohvalio/la poruku!

и де су ту руси у тој причи и њихова Авијација која би напала са тупољевима носаче и пратиоце? споменуо си русе и њихову, па слободно могу рећи не претерану забринутост овим системом.....