Venecuela je još sredinom pedesetih godina na američke poluguseničare М3А1 izvela veoma uspešnu adaptaciju PAT 40mm Bofors zamenivši originalni četvorocevni sistem PAM 12,7mm Browning.
Sve ovo je urađeno radi povećanja efikasnosti i mobilnosti PVO.
Istu konverziju su radili i marinci na Pacifiku, kako bi povecali efikasnost protiv ukopanih Japanaca.
Postojao je i zvanican prototip, ali posto je tada saveznicka prednost u vazduhu bila vec obezbedjena, a znatno bolji M19 SPAT bio na vidiku nije usla u seriju.
Su 25KM "Škorpion" - modernizovana verzija sovjetskog jurišnika Su 25. Avion je produkt gruzinskog aviozavoda u Tbilisiju i izraelske kompanije Elbit Sistemi.
Projekat je započet 2000, a već 2001 kompanijski pilot Elbit Sistema Egud Šafir poletio je na prvom "Škorpionu".
Program modernizacije "Škorpion" uključuje osnaživanje jurišnika Su 25 novim kompleksom avionike uparenim sa tehnologijom "glass cockpit" i ispunjavanje zahtjeva ICAO, razvijeni od strane izraelske kompanije Elbit. Nova avionika značajno proširuje mogućnosti aviona, omogućava dejstvo u svim vremenskim uslovima, povećava sigurnost, obezbjeđuje tačnu navigaciju i obilježavanje ciljeva za potrebe borbenog kompleta. Kompleks je projektovan za korištenje kako zapadnih tako i ruskih borbenih kompleta. Program modernizacije "Škorpion" povećava borbenu sposobnost Su 25 do savremenog nivoa i omogućava potpuno zadovoljavanje potreba naručilaca.
Kompleks avionike zasniva se na modularnim višenamjenskim kompjuterima firme Elbit, sjedinjenih na dvije magistrale podataka 1553B. Kabina običnog Su 25 podvrgnuta je korjenitoj rekonstrukciji. Većina analognih pribora zamijenjena je sa dva višefunkcionalna kolor LCD - displeja, razmjera 6" x 8". Postavljen je sistem HOTAS (Hands-On-Throttle-And-Stick), omogućavajući pilotu mnoge operacije bez skidanja ruku sa palice upravljanja i gasa. Stari sistem indikacije na staklu zamijenjen je sa novim panelom upravljanja. Kompleks uključuje novi navigacioni sistem koji radi kako u režimu GPS, tako i u inercijalnom režimu. Navigacione informacije prikazuju se na dispjelu u boji u režimu putujuće karte. Radi se o prvom korištenju elbitovske navigacione aparature na avionima. Na Su 25 postavljene su dvije nove radiostanice: UHF i VHF, obezbjeđujući zaštićenu od prisluškivanja vezu. Komplet je osnažen i našlemnim sistemom obilježavanja cilja DASH, takođe razvijenim od kompanije Elbit. Iz prethodne opreme su ostavljeni: radiolokacioni visinomjer, pokazivač goriva i laserski daljinomjer - obilježivač cilja «Klen».
Taktički displej može posredstvom dijagrama da prikaže sveobuhvatnu situaciju prekrivenu digitalnom mapom. Avion podržava noćno letenje i sa head mounted goggles.
Proces zamijene stare avionike novom, digitalnom, rezultirao je i smanjenjem težine za oko 700 libri.
Aviozavod u Tbilisiju nudi na prodaju i obične Su 25. Zavod trenutno ima 30 gotovih i 20 u različitim stadijumima kompletiranih aviona za prodaju.
"Škorpion" za razliku od uzora, može vršiti preciznu navigaciju te precizne napade danju i noću i u svim vremenskim uslovima. Avion je ojačan novim priborima i integrisanim pilotažno - navigacionim sistemom. U kabinini su postavljeni mnogofunkcionalni indikatori i našlemni sistem obilježavanja meta. Sva elektronika ispunjava standarde NATO. Avion koristi ruske i zapadne aviobombe i rakete, uključujući R73, a u perspektivi X31 te laserski vođeno oružje koje nije bilo "podržano" od strane originala.
Cijena pretvaranja običnog Su 25 u "Škorpion", po ocjenama ruskih specijalista, iznosi približno dva miliona dolara. Tako, za relativno malo novca (novi Su 25 košta ne više od 5 - 6 miliona dolara) potencijalni naručilac dobija avion, koji je optimalno prilagođen za dejstvo u lokalnim sukobima, te samoodbrani u slučaju vazdušnog boja. Tokom prezentacija, avion je privukao značajan interes. Širom svijeta u upotrebi je oko 800 "žabaca". Neke zemlje, poput Češke ili Bugarske najavljuju oslobađanje od istih (Češka ima 24 komada) dok afričke države pokazuju interes za nabavku.
Do sada, kao kupac "Škorpiona" pojavio se Turkmenistan koji svoje Su 25 modernizuje u aviozavodu u Tbilisiju o trošku državnog duga Gruzije. Cijena modernizacije iznosi 1 milion dolara za 1 jurišnik.
Postoje namjere da se za potrebe gruzijskog vazduhoplovstva pokrene proizvodnja "Škorpiona".
Izraelsko - gruzinski projekat "Škorpion" razvijen je bez dozvole biroa Suhoj kao i eventualna proizvodnja samog aviona. Po Rusima radi se o "piratskoj" produkciji.
No aviozavod u Tbilisiju raspolaže punim kompletom dokumentacije za Su 25, a pitanja intelektualne svojine nisu riješena ni u samoj Rusiji, a kamoli u postsovjetskoj Zajebnici.
Razvijen je i paket za opremanje dvosjedih Su 25, simulatori letenja, sistem za planiranje i brifing.
^izgleda Hebitacno
Mogle bi juzne komsije da odrade ovaku modernizaciju ako ne daj Boze se ponovi 2001, a mogli bi i mi da modernizujemo J-22 na slican standard ko ovaj Scorpion
Ja sam prilično iznenađen ovim podatkom da novi Su 25 košta 6 miliona dolara, a ovaj izraelski paket 2 miliona. Mislio sam da je to znatno više. Ipak je Su 25 mašinčina koja može da odere po zemaljskim ciljevima i spasi pilota od većine izazova ako "zemlja" odgovori. Po podacima, može da ostane 2 sata u vazduhu.
Ne kažem, ne treba ga upoređivati sa jurišnim helikopterima, školsko - borbenim ili multirole avionima ili nekim nabudženim COINima ali za 8 miliona po aparatu rešava se čitav jedan segment u avijaciji i to kvalitetno. Čak i manjim brojem ovakvih "suški" usložnjava se situacija po bilo kojeg protivnika, a pilotu omogućava da odradi svoje.
Na temi o Su-25 ima podatak da je skoro Azerbejdžan kupio avione od Gruzije.
aerodrom ::
U junu 2008-e Gruzija i Azerbejdzan potpisali su ugovor o isporuci 15 aviona SU-25.
Cena aviona bila je 124M USD (8,27M USD/avion), a dodatnih 25M USD bilo je predvidjeno za rezervne delove.
Usled ratnih desavanja u avgustu iste godine, Gruzija nije bila u mogucnosti da isporuci kompletne avione, vec samo kompletirane zmajeve, dok je Azerbejdzan samostalno u Rusiji kupio odgovarajuce motore, u odvojenom poslovnom aranzmanu. Uslov za realizaciju posla sa Rusima bio je taj da Azerbejdzan motore nesme proslediti Gruzijcima.
Ugovorom izmedju Gruzije i Azerbejdzana preciziran je i transfer tehnologija neophodnih za izvodjenje remonta aviona na lokaciji korisnika.
Posto smo na prosloj strani dotakli temu modernizacije M70 evo jedne koje su uradili Juzno Afrikanci
Vector CR-21 je kit za Galil tj Vector R4, gde se od njih dobija bullpup puska
Dopuna: 06 Avg 2015 14:21
i da dodam da je puska koriscena u filmu District 9
Kupola i brzometno topče pogodni za mnoge prevaziđene oklopnjake, pa i ove novije. Bez pretjeranog SUVa i sa razvojem poboljšane APFSDS municije povećala bi se ukupna vatrena moć po sniženoj cijeni. Tu je i mogućnost unifikacije sa plovnim jedinicama, možda i PVO. A 220 - dvočlana kupola, A 220M - besposadna kupola.
U dosadašnjim testnim kampanjama, AT 6 je završio gađanje sa nevođenim raketama od 2,75 inča, nošenje vođenih raketa od 2,75 inča, dejstvo bombama opšte namjene, četiri GBU 12 i četiri GBU 58 laserskih vođenih bombi. Sve laserski vođene bombe postigle su direktne pogotke.
Dodatni testovi su planirani su drugim tipovima oružja poput Raytheon Griffin 35-lb. GPS/laser-guided bomb i Helfajer vođenim raketama.
Pod U.S. Air National Guard evaluacijom budućeg Light Attack and Armed Reconnaissance (LAAR) koji će biti korišten od strane američkih i afganistanskih avio snaga, Ratno Vazduhoplovstvo je u potrazi za low cost, lakim borbenim avionom sposobnim za let na visinama do 30,000 fita, sa dometom od 900 nautičkih milja i borbenom smjenom u trajanju od 6 sati.
LAAR je pozicioniran kao dostupni avion za naprednu obuku, ulogu lakog jurišnika i naoružanog izviđača koji ispunjava planove američke Vlade za opremanjem nerazvijenih zemalja sa efikasnim avio izviđačem i jurišnikom neophodnim tokom nekonvencionalnih sukoba. Omogućavajući efikasne, precizne napade i izviđanje u realnom vremenu, avion se mora "napraviti" dostupnim za posjedovanje i korištenje naročito u situaciji kada korisnik raspolaže sa siromašnim avio - bazama. Isporuke ovakvih aviona smatrale bi se isporukom aviona za obuku.
Super T napredna avionika i mogućnost korištenja vođene municije uključuje all-glass kokpit napravljen da izdrži sudare sa pticama sa dizajnom i tehnologijom sličnom kao kod aviona četvrte generacije.
A 29 Super Tukano
Kao dio ovih testova, brazilski Embraer A-29 Super Tucano i Hawker Beechcraft Defense Company (HBDC) AT-6 prolaze kroz program kvalifikacije naoružanja i operativne evaluacije.
Tokom dvije nedjelje, AT 6 je letio po tri misije dnevno dejstvujući sa oko 60 BDU-33, BDU-50, GBU-12, i GBU-58 bombi opšte namjene i laserski vođene municije. Svih 8 laserski vođenih bombi postigle su direktne pogotke.
Grifin rakete prikačene na AT 6 podkrilni pilon
Dodatni testovi su planirani sa Raytheon Paveway II bombs, nošenje različitih tipova 2.75” vođenih raketa, Griffin 35-lb. GPS/laser-guided bomb.
Avion je osposobljen i vazduh - vazduh mitraljiranju upotrebom mitraljeza od pola inča dodatim integrisanom kompjuterskom nišanu, derivatu sa modernizovanog jurišnika A 10C. Ova karakteristika ima upotrebnu vrijednost pri Air Sovereignty Alert (ASA), kada američka Vazduhoplovna Nacionalna Garda vrši odbranu VaPa Sjedinjenih Država.
Na istim misijama trenutno angažovani mlazni borbeni avioni F 16 mogu biti zamijenjeni raketama i mitraljezima opremljenim AT 6.
Hawker Beechcraft nudi Nacionalnoj Gardi verziju AT 6 opremljenu sa glass kokpitom baziranim na modernizovanim jurišnicima A 10C. Na daljim demonstracijama versatilnosti upotrebe, 2012, AT 6 je prošao testove gađanja bojevim AIM 9X Sajdvajnderima.
Kompanije Raytheon pokazala je interesovanje za integraciju 12 pound Small Tactical Munition (STM). Dvije rakete duge 22 inča postavljene su u kanisteru namijenjenom posadnim i besposadnim letjelicama. STM je najmanje vazduh - zemlja oružje kod Raytheona.
Po kompanijskim izvorima, nova raketa male veličine omogućava opremanje lakog borbenog aviona tucetom STMova.
Pri tome, umjesto korištenja skupih sistema za uništavanje meta poput lakih naoružanih vozila, laki borbeni avion može koristiti STM čiji projektili koštaju gotovo jednako cijeni pick up vozila koje gađa, redukujući kolateralnu štetu.
The outfit the AT-6 is offered includes the Pratt and Whitney Canada PTA-68D turboprop engine, CMC Esterline’s mission modified Cockpit 4000, Lockheed Martin’s A-10C-based mission system and L-3 WESCAM’s MX-15Di day/night-capable sensor pod. The aircraft is also equipped with an ALQ-213 Electronic Warfare Management System, advanced ARC-210 radios with secure voice/data and SATCOM capabilities, a variety of air and ground datalinks and the weapons capability required to excel in meeting irregular warfare mission requirement. Photo: Hawker Beechcraft
Lt. Col. Keith “Coma” Colmer and Hawker Beechcraft program manager Derek “Turk” Hess fly the first AT-6B at Nellis Air Force Base, Nev., in April 2010. Air National Guard via Robert F. Dorr.
In 2006, Air Force Chief of Staff Gen. Norton Schwartz said American pilots would fly them in Iraq and Afghanistan, for around $ 1,000 per flight hour compared with $ 44,000 for an F-15E Strike Eagle.
