|
|
|
|
|
Poslao: 30 Avg 2016 17:57
|
offline
- kljift
- Legendarni građanin
- Pridružio: 11 Okt 2009
- Poruke: 6496
|
http://www.army-guide.com/eng/product4490.html
http://www.military-today.com/artillery/ee_18_sucuri.htm
EE-18 Sucuri II brazilske Engese iz 1987. Namjena vozila je gađanje tenkova i drugih vozila korištenjem hit-and-run taktike, zaštita bokova borbenih kolona, te kao mobilna rezerva za kontraudare i proboje. Posadu čine vozač, komandir, nišandžija i punilac. Vozilo je teško 18,5 tona, nije amfibija sa visinom od 2,59mm.
Šasija i kupola vareni i oklopljeni sa dva sloja čelične oplate (spoljni sloj tvrđi, unutrašnji mekši). Pancirna ploča dijeli unutrašnjost vozila od pogonskog odijeljenja. Čeoni oklop štiti od municije 20 – 25mm, ostatak od malokalibarske municije i parčadi artiljerijskih projektila. ABH zaštita nudila se opciono. Na bočnim stranama postavljeni su bacači dimnih kutija. Vozilo je dizajnirano u cilju maksimizacije zaštite i manje siluete.
Kupola je opremljena sa potpuno stabilisanim OTO Melara 105mm topom koji može ispaljivati standardnu NATO municiju, uključujući i APDSFS. Kupola i top elektro su pokretani sa manuelnim komandama u slučaju nužde. Sredstvo je opremljeno modernim (jednim od najboljih toga doba) sistemom za upravljanje vatrom koji omogućava gađanje pokretnih i stacionarnih meta dok je vozilo u pokretu ili zastanku. Komandir može da “pregazi” nišandžiju. SUV uključuje digital ballistic computer, moving-target tracking system, computer driven ballistic aiming mark, cant angle correction with automatic input, crosswind correction with manual range input as first emergency mode and a ballistic graticule as the second emergency mode.
Pancirnim zrnom može da probije 150mm oklopa na daljinama od 5.000 metara. Sekundarno oružje mitraljezi 7,62 i 12,7mm. Borbeni komplet 30 granata za top, 800 komada za 12,7mm i 3200 metaka za mitraljez 7,62mm.
Vozač sjedi naprijed dok je motor lijevo što je otvorilo prostor pozadi za smještaj kupole. Servo upravljanje vrši se preko prednjih točkova uz centralni sistem za regulaciju pritiska u gumama.
Posada ulazi/izlazi iz vozila putem zadnjih vrata koja služe i za utovar municije uz krovni luk za vozača i komandira.
Oslanjanje je nezavisno, pozadi hidropneumatskog tipa (bumerang) sa osovinama sa planetarnom redukcijom i blokadom diferencijala. Off - road sposobnosti ocijenjene su kao dobre.
Vozilo pogoni Saab - Scania DSI - 11 dizel motor od 380 konja sa maksimalnom brzinom od 105km/h i radijusom od 700km. Forsira rov od 2 metra i vodenu prepreku od 1,3m.
EE-17 Sucuri - Sucuri I nastao na iskustvu uspješnog razvoja oklopnjaka EE 9 i EE 11. Projekat iz sedamdesetih bio je jednostavan i baziran je na maksimalnoj upotrebi dijelova za komercijalne kamione radi držanja niskim operativnih i troškova održavanja uz veliku logističku nezavisnost. Osim toga vozila su postala poznata i po maloj potrošnji goriva te samovoznosti.
Samo vozilo veoma je slično transporteru EE 11 sa osnaženom i uvećanom Bumerang suspenzijom radi podrške francuskoj FL 12 oscilirajućoj kupoli opremljenoj sa 105mm topom sa auto - punjačem. Za pogon je korišten Detroit Diesel 6V53T V6 motor od 300 konja koji je potpuno opremljeno vozilo težine 18.5 tona pogonio do brzine od 110km/h čineći ga najbržim lovcem tenkova svoga doba. Prototip je intenzivno testiran u mnogim zemljama svijeta. Iako se prototip pokazao uspješnim tokom testiranja nije bilo interesovanja, niti iz inostranstva niti od brazilske armije koja se opredijelila za gusjeničare poput SK 105 Kirasira.
No tokom osamdesetih, novi trendovi zahtijevali su točkaška vozila 6x6, 8x8 i 10x10 konfiguracija, laki i sa snažnim topom. Ovo je ohrabrilo Engesu da krene u projekat EE-18 Sucuri II snažno poboljšanoj i restilizovanoj verziji Sucuri I.
Ova zanimljiva borbena vozila nastala su u brazilskoj kompaniji Engenheiros Especializados S/A - Engesa. Kao privatna kompanija je djelovala u poljoprivrednom i odbrambenom sektoru. U odbrambenom sektoru kompanija je vršila rekonstrukciju, adaptaciju i modernizaciju zastarelih oklopnih vozila i tenkova koje je Brazil dobio tokom i posle WWII.
Industrijski razvoj Brazila stavio je Engesu na čelo kompanija koje su djelovale u različitim sektorima poput Engese Elektronik (podružnice holandskog Filipsa), Nacionalne fabrike vagona te naučnoistraživačke firme Engepeq.
Tokom osamdesetih (do 1993) kompanija je prozvela preko 3300 oklopnih vozila za brazilsku armiju i za potrebe izvoza te veliki broj kamiona.
Radilo se o oklopnim vozilima nastalim na maksimalnoj upotrebi komercijalnih komponenti iz automobilske industrije te već razvijenih komponenti inostranih borbenih sistema koje su sklapane u nova borbena vozila relativno niske nabavne cijene, operativnih i troškova održavanja te velike samovoznosti i logističke autonomije. Sa takvim karakteristikama oklopnjaci su se brzo probili na tržišta azijskih i afričkih država gdje su se naročito dobro pokazala tokom iračko - iranskog rata (u poređenju sa sovjetskim točkašima BTR 60 i BRDM). Krunu razvoja predstavljao je osnovni borbeni tenk EE T1/2 Osorio koji se izvanredno pokazao na testiranju u Saudijskoj Arabiji 1988. Tenk je razvijan u periodu od 1982 - 85 i kao dosta jeftin i pristupačan bio je pobjednik testiranja u Saudi Arabiji 1988 sa boljim rezultatima u odnosu na M1 Abrams, Challenger 1 i AMX 40.
No problemi za Engesu počeli su tokom devedesetih gubitkom 200 miliona dolara u Iraku i neuspjehom prodaje tenka EE T1 Osorio u čiji je razvoj investiran čitav budžet kompanije. Bankrot je proglašen 1993.
Kompanijska fabrika u Sao Đoze doš Kamposu prodata je Embraeru.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 03 Sep 2016 08:57
|
offline
- Pridružio: 15 Jun 2009
- Poruke: 1345
|
Svojevremeno je i Srbija razvila nesto slicno.
Bugarski "samohodni" top kalibra 23 mm.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 03 Sep 2016 13:18
|
online
- Pridružio: 21 Maj 2008
- Poruke: 12268
|
bojank ::Efikasnost istih tezi 0.
Под условом да је на другој страни нормална војска, а неки који ће да се разбеже после првих хитаца.
|
|
|
|
|
|
|
|
