Gavilán 358 je kolumbijski laki višenamjenski transportni avion iz devedesetih godina. Visokokrilni monoplan pogonjen je klipnim motorom. Manji broj Gavilana proizveden je kasnih devedesetih i početkom 2000, od kojih su neki u službi kolumbijskog RV.
Razvoj jednomotornog “servisnog” aviona započet je 1986 sa akcentom na prilagodljivost aviona za proizvodnju u Kolumbiji.
Konačni dizajn Gavilana predstavljao je jednostavni, visokokrilni monoplan isključivo metalne konstrukcije. Kutijasta sekcija kvadratnog oblika trupa osim mjesta za pilota ima kapacitet za do 7 putnika, sa prilazom kroz dvoje vrata sa svake strane kokpita i velika kargo vrata sa lijeve strane trupa. Sjedišta za putnike mogu biti uklonjena radi nošenja tereta, uključujući i full-size sanduke. Opremljen je sa fiksnim tricikl stajnim trapom dizajniranim da izdrži kontinuirane operacije sa grubih poletno – sletnih staza Južne Amerike. Pogonjen je sa 350 hp (261 kW) Lycoming O-540 motorom, turbopunjivim radi pružanja dovoljno snage za visinske letove u kolumbijskim Andima.
Isporuka aviona počela je 1998, sa prvih 12 Gavilana naručenih od strane kolumbijskog RV. Isporučeni su iste godine.
Varijante
• G358 – standardna verzija
• G358M – vojna verzija sa montiranim oružjem na zadnjim vratima u “topovnjačkoj” konfiguraciji.
• G508T – turboprop - pogonjena verzija sa 500 hp turboprop, u razvoju.
• G508M – vojna verzija sa turboprop
Krstareća brzina 250 km/h (155 mph; 135 kn) na 3,050 m (10,000 ft), 75% snage
Minimalna brzina 108 km/h (67 mph; 58 kn)
Radijus 1,425 km (885 mi; 769 nmi) na 75% snage, 30 minuta reserve
Plafon leta 6,860m
Brzina penjanja 4.5 m/s (890 ft/min)
Hazard 4 Plan B Ruksag. Odlican za sve vrste misija i moze da se spakuje u njega sve sto je potrebno jednom vojniku. Na videu se takodje mogu videti i vodootporna/vetronepropusna jakna i Chest Rig frontline, isto sjajni proizvodi.
Buffel od mina zaštićeno vozilo motorizovane pešadije korišteno je od strane Armije JARa tokom višedecenijskog pograničnog rata sa Angolom. Korišten je i kao oklopno borbeno vozilo dokazujući se i u toj ulozi. Radi se o prvom od mina efikasno zaštićenom oklopnom transporteru u Južnoafričkoj armiji. Kod Južnoafrikanaca zamijenjen je sa Mambom ali se zadržao u mnogim zemljama poput Šri Lanke. Razvijen je od strane koncerna ARMSCOR (Armaments Corporation of South Africa).
Predstavljen je 1978 godine pošto je Armija JARa imala potrebu za u osnovi od mina zaštićeno vozilo. Do kraja proizvodnje isporučeno je više od 2400 vozila od kojih su mnoga našla put do inostranstva.
Južnoafrikanci su za potrebe Bafala iskoristili šasiju, motor i još neke komponente od mercedesovog Unimoga Model 416/162 serije 4x4 koji su spojeni sa oklopljenom kabinom vozača i odvojenim oklopnim korpusom – “kadom” za strijelce.
Mercedesov dizel motor montiran je naprijed, a potpuno oklopljena kabina vozača postavljena je iznad motora za lijeve strane. Blindirani prozori postavljeni su naprijed i sa strana vozačeve kabine. Rezervni točak obično je postavljen sa desne strane motornog odeljenja. Krov vozačeve kabine je otvoren i služi za ulazak i izlazak iz vozila.
Zaštita od mina obezbijeđena je V-shaped hull konfiguracijom oklopljenom varenim čelikom koja dosta efikasno skreće udarni talas i obezbezbjeđuje maksimalno moguću zaštitu od mina.
Zaštita od mina ekvivalentna je
jednoj ruskoj TM-57 protivtenkovskoj mini ili njenom ekvivalentu detoniranom bilo gdje ispod vozila
duploj ruskoj TM-57 protivtenkovskoj mini ili njenom ekvivalentu detoniranom pod bilo kojim od točkova.
Prostor za strijelce raspolaže sa 10 sjedišta opremljenih sigurnosnim pojasevima i dizajniranim da apsorbuju što je više moguće od udarnog talasa prilikom aktiviranja mine. Krov je otvoren. Snažni roll bar iznad sjedišta osigurava strijelce u slučaju prevrtanja vozila. Strijelci se na vozilo ukrcavaju/iskrcavaju preko penjalačkih stopa sa strana vozila. Preklopne stranice vozila moguće je spustiti na niži nivo ili potpuno oboriti radi omogućavanja utovara opreme i zaliha, a i zbog potrebe brzog napuštanja vozila od strane strijelaca u slučaju borbe.
Prostor za smještaj strijelaca sadrži dva plastična tanka u V – dijelu ispod poda – rezervoar za 200 litara dizela i rezervoar za 100 litara vode. Rezervoar za vodu obezbjeđuje pijaću vodu za strijelce i vozača sa česmom postavljenom pozadi vozila. Zabluda je da težina vode povećava protivminsku zaštitu.
Bufeli su obično opremljeni dvostrukim ili jednostrukim mitraljezima 7,62mm ili 5,56mm na prednoj i zadnjoj strani oklopnog korpusa, a oklopna “kada” u izvjesnoj mjeri omogućava i strijelcima vatreno dejstvo iz samog vozila.
Standardna oprema Bafala uključuje i 24 V, 7-pin konektor za vuču i veliku kutiju za alat.
Export Buffels
Južnoafričke nacionalne odbrambene snage raspolažu velikim brojem vozila Bufel koja su u višku, i koja su sada u ponudi za izvoz.
Tokom Internacionalne protivminske konferencije održane u Kopenhagenu 1995, upućen je zahtjev delegatima za pronalaženjem rešenja za low-cost Mine Protected Vehicle (MPV). ARMSCOR je odgovorio na ovaj zahtjev i ponudio u borbi dokazane Bufele (4 × 4) MPV.
Prije isporuke, Bufeli bi bili potpuno remontovani tako da bi se radilo o gotovo novim vozilima. Vozila bi bila isporučena sa garancijom od 12 mjeseci ili 20.000km. Obezbjeđena je i obuka za vozače i mehaničare kao i paket rezervnih djelova.
Dopuna: 22 Jun 2015 0:55
Kaspir Mk6 RG Protector
Poslednja verzija čuvenog Kaspira, Mk 6, izrađena od južnoafričke ćerka - firme BAE sistema te indijskog Borda fabrika naoružanja. Reklamira se i pod imenom RG Protector. Vozilo je nastalo avgusta 2011. Mk 6 je evoluirao iz nasleđa Kaspira, pouzdanog i od mina zaštićenog vozila mobilne pešadije. Novi model uključivao je i iskustva dokaznih RG 31 oklopnjaka radi osiguravanja superiornosti i dostupnosti vozila.
Borbeno dokazani radni konj sa svojim robustnim dizajnom podesan je za najteže (afričke) uslove. Vozilo je opremljeno dostupnim komercijalnim komponentama pristupačne cijene uz superiornost protivminske zaštite V oblikovanog korpusa.
Kaspir Mk 6 je otvorene arhitekture podesan za veći broj verzija u modelima 6x6 i 4x4. U 6x6 varijanti ima mjesta za 18 ljudi.
Kod Mk 6 modela maksimalno su korištene komercijalne komponente. Monokok V - oblikovani korpus Kaspira opremljen je motorom, transmisijom, menjačem i zadnjim dijelom šasije sa kamiona Ural. Pogoni ga ruski turbodizel Jamaz 236 snage 230ks uz ručnu transmisiju Jamaz 236U. Motor je postavljen naprijed.
Vozilo je teško 14,3 tone, a ostvaruje maksimalnu brzinu od 80km/h.
Štiti od eksplozije 21kg eksploziva ispod točka ili od 14kg eksploziva ispod tijela vozila. Prozori su od balističkog stakla. Vozilo je opremljeno sa po 3 neprobojna prozora + 6 puškarnica sa bočnih strana.
Osim mina, oklop vozila štiti i od puščane 7,62x51, 7,62x39 i 5,56mm municije ispaljene sa daljine od 10 metara. Strijelci napuštaju vozilo kroz vrata na zadnjoj strani vozila koja takođe imaju neprobojne vizire i puškarnice.
Vozilo se oprema mitraljezima 7,62mm i 12,7mm bilo u maloj ručno okretanoj kupoli ili daljinskoj stanici.
Na upotrebi kod Indijaca nalazi se 90 ovih vozila. Proizvodi se u zajedničkom preduzeću južnoafričkih BAE sistema i indijske Mahindre u Indiji.
Odličan miks ruskih komponenti sa južnoafričkim dizajnom od mina zaštićenih vozila motorizovane pešadije bez nekog skupog krečenja.
Зашто нико на наше М70 немонтира пикатини шину и стави оптику?
Све више земаља(посебно НАТО и Русија) на своје јуришне пушке монтирају оптичке нишане па рекох зашто не би смо и ми, наравно неке јефтиније.
Ево овако на пример:
Адаптер за нишан(пикатини шина)-- ebay.com/itm/Tri-Rail-Top-Receiver-Cove.....27ec6ad6f5
Gavilán 358 je kolumbijski laki višenamjenski transportni avion iz devedesetih godina. Visokokrilni monoplan pogonjen je klipnim motorom. Manji broj Gavilana proizveden je kasnih devedesetih i početkom 2000, od kojih su neki u službi kolumbijskog RV.
Razvoj jednomotornog “servisnog” aviona započet je 1986 sa akcentom na prilagodljivost aviona za proizvodnju u Kolumbiji.
Konačni dizajn Gavilana predstavljao je jednostavni, visokokrilni monoplan isključivo metalne konstrukcije. Kutijasta sekcija kvadratnog oblika trupa osim mjesta za pilota ima kapacitet za do 7 putnika, sa prilazom kroz dvoje vrata sa svake strane kokpita i velika kargo vrata sa lijeve strane trupa. Sjedišta za putnike mogu biti uklonjena radi nošenja tereta, uključujući i full-size sanduke. Opremljen je sa fiksnim tricikl stajnim trapom dizajniranim da izdrži kontinuirane operacije sa grubih poletno – sletnih staza Južne Amerike. Pogonjen je sa 350 hp (261 kW) Lycoming O-540 motorom, turbopunjivim radi pružanja dovoljno snage za visinske letove u kolumbijskim Andima.
Isporuka aviona počela je 1998, sa prvih 12 Gavilana naručenih od strane kolumbijskog RV. Isporučeni su iste godine.
Varijante
• G358 – standardna verzija
• G358M – vojna verzija sa montiranim oružjem na zadnjim vratima u “topovnjačkoj” konfiguraciji.
• G508T – turboprop - pogonjena verzija sa 500 hp turboprop, u razvoju.
• G508M – vojna verzija sa turboprop
Krstareća brzina 250 km/h (155 mph; 135 kn) na 3,050 m (10,000 ft), 75% snage
Minimalna brzina 108 km/h (67 mph; 58 kn)
Radijus 1,425 km (885 mi; 769 nmi) na 75% snage, 30 minuta reserve
Plafon leta 6,860m
Brzina penjanja 4.5 m/s (890 ft/min)
Cijena 400.000 dolara (2007).
Gledan sa strane,Gavilan asocira na Cesnu 208B combat caravan...
Pa imao si modele M70 sa bočnom šinom za montiranje optike. Što se tiče pikantini šina na klasičnim derivatima AK 47 čini mi se da je problem u tome da poklopac sanduka, možda i gornja drvena obloga ne ostvaruju tako čvrstu odnosno krutu vezu sa svojim spojevima, odnosno rade, odnosno pomjeraju se, vjerujem sasvim dovoljno da obesmisle i pikantini šinu i optiku na njoj.
Zatim, derivat AK 47 nikada neće biti snajper, teško da će se koristiti i na većim daljinama. Napravljen je za relativno bliski pešadijski fajt gdje su mu mehanički nišani i više nego dovoljni.
Možda nešto ovako, bočni nosač koji bi ostvarivao čvrstu vezu i pikantini na njemu.
Знам али за бочну шину важи исто што си рекао за поклопац сандука. youtube.com/watch?v=PUy7MYbSx-0 (пример на 01:30)
Нисам ни мислио да ставимо оптику x25 на пушке па да имамо армију снајпериста него онако нешто као што сам ставио, типа "Red dot", што је уједно и јефтинија опција, илити ACOG али тоје већ сањарење
А што ти кажеш добар је и овај начин монтирања на задњи нишан мада за то не знам колико је лако.
